Co uwazacie za najwiekszy blad wychowawczy Waszych rodzicow?

Hmmm..?

dmuchanie, chuchanie, rozpieszczanie, niepokazywanie prawdziwego życia, podstawianie wszystko pod nos, pompowanie żarcia, jedzenia, niewypuszczanie na głęboką wodę. parę rzeczy, ale generalnie jedno zagadnienie:O oczywiście, potem można powiedzieć: weź się do roboty, rozpieszczona dziewucho! ale to jest BARDZO trudne, tak o sobie zacząć myśleć, gdy się jest WYCHOWYWANYM w ten sposób. czasem niezbędna jest terapia nie róbcie tego swoim dzieciom:O

nie dotrzymywali słowa jak coś obiecali np. nagroda za dobre świadectwo

*pompowanie żarcia, kasy

broken, miałaś podawane i żarcie i jedzenie?

porownywanie z innymi

ze jestem plci zenskiej

Witaj bh

dziś hahahahaha dobre

za dużo wg mnie zakazów,przez co się buntowałam mocno.Moja mama nie wiedziała,że zakazany owoc lepiej smakuje

moi rodzice sa bezbledni

wieczne awantury w domu, brak umiejętności dialogu, na wszystko reagowali krzykiem do zdarcia gardła, ogólne buractwo i zaściankowość, dopiero gdy zaczęłam pracować i spotkałam ludzi na poziomie zobaczyłam jacy moi rodzice są beznadziejni. Nie będę miała dzieci bo po 1 nie umiem stworzyć przez to normalnego związku, po 2 bałabym się że je skrzywdzę podobnymi akcja bo nie znam innego schematu wychowawczego

Ja uważam za największy błąd to, że za dużo wymagali, każde świadectwo z paskiem musiało być do tego konkursy, olimpiady, już w podstawówce i gimnazjum siedzenie po nocach, żeby się wszystkiego nauczyć. Ja bym tak nie mogła, moje dziecko będzie mogło sie położyć spać, a ocenia nie jest ważna, tak jak zdrowie. Poza tym zakaz zapraszania znajomych do domu, bo nikt rodzicom nie może przeszkadzać, sama mogłam odwiedać znajomych rzadko, a wyjście na jakąś większa imprezę było zakończone wyśmianiem mnie, że zajmuję sie takimi bzdurami. Fakt moi rodzice nie mają ani jednego znajomego !!! i wymagają tego ode mnie, ja dopiero jako dorosła osoba zaczęłam sie sprzeciwiac rodzicom, wyjeżdżać ze znajomymi, chodzic na spotkania, oni wiecznie mnie za to wyśmiewają nadal. Ja jednak chcę miec znajomych ;-) Duże wymagania, mało miłości, rodzice potrafili zajmować sie pracą i nie interesować sie mną miesiącami, tylko cześć, zrób sobie obiad, dobranoc. Wyrosłam na osobę nie umiejącą pokazywać uczuć, raczej szorstką w obejściu, to cud, że mam znajomych, ale często jestem w stosunku do nich surowa i wymagajaca, często też gram osobę pewniejszą siebie, nie pokazuje nigdy prawdziwej twarzy, słabości, łez. Żyję jakby na pokaz, koszmar...żałuję że nie pokazali mi uczuć, troski, opieki etc. rodzice też nie dawali mi ani grosza na ubrania, kosmetyki jakieś, musiałam dorabiać, albo czasem dziadkowie coś dali, rodzice nigdy nie zapłacili za kolonię albo studniówke, musiałam prosić dziadków. Więc moi rodzice mieli manię izolowania mnie od ludzi plus sa skąpi. Ale trudno i tak lepsze to niz dom dziecka albo brak dachu nad głowa.

ja sierota

obiektywnie błędem było wychowywanie na sposób "chłopaki nie płaczą" (chociaż ja nawet penisa nie mam!). Przez to mam mniej więcej tyle współczucia i dobroci serca co przeciętny posąg w parku.

ciągłe niezadowolenie ze mnie (" zawsze nie dość dobra") w połączeniu z olewaniem i brakiem rozmowy, jakiegokolwiek dialogu (tylko oni mówią, decydują, matka do tej pory wchodzi mi w słowo albo wychodzi z pomieszczenia zanim skończę mówić). Gdy szukałam pracy miałam awantury ("biurwą chcesz być!") a sami nic nie potrafili podpowiedzieć a gdy noga mi się powinęła to spotykała mnie ciągła krytyka ("biurwą chciałaś być" albo prześmiewcze "a ty myslałaś, że taka wielka księgowa będziesz" ).

Gdyby moi rodzice wiecej ode mnie wymagali, nie podstawiali mi wszystkiego pod nos to moze dzis nie bylabym samotna matka z trojka dzieci kazde z innym facetem.

ze matka mnie biła

up

Pozwolili babci mnie utuczyć, mimo iz wyrzucałam kanapki za fotel bo juz nie moglam jesc a potem złote rady ze powinnam sie wziąść za siebie. Trzymanie pod kloszem, bezrobotna matka ktora wszystkiego sie boi i do tej pory dzwoni 3x dziennie, gdybym jej sluchala do tej pory nie mialabym pracy, meza, niczego!!!

porównywali mnie do innych....raczej moja matka. Nigdy nie byłam w pełni akceptowana taka jaka jestem czasem wyśmiewano moje problemy lub styl bycia:(

że w ogóle matka zdecydowała się na posiadanie dzieci,nie ma do tego predyspozycji,zapewnienie jedzenia i ubrania to nie jest wszystko.

Nie interesowanie się, faworyzowania rodzeństwa, wyśmiewanie ówczesnych problemów np z cerą (teraz to olewam ale wtedy był to dla mnie poważny problem) porównywanie z innymi na zasadzie jak im było wygodnie (miałam gorsze oceny to inni byli lepsi, chciałam mieć bluzkę lub coś co mają koleżanki to: nie możesz mieć tego co inni bo x czy y są jedynaczkami, mają więcej kasy więc ciesz się z tego co masz. Wypychanie na siłę do byle jakiej pracy zaraz po szkole byle by zarabiać, gdy ja chciałam tydzień dwa poczekać i szukać zgodnie z wykształceniem. efekt jest taki że siedzę w robocie za najniższą krajową a w swoim zawodzie nie mam czego szukać. A jak zdarzy mi się narzekać jedyną odpowiedz jaką słyszę to "zmień sobie pracę". Podsuwanie jedzenia a potem komentarze na temat wagi. Jak udawało mi się schudnąć trochę to słyszałam nie chudnij bo dobrze wyglądasz, i tak w kółko schudnij nie odchudzaj się.

up

Tzw milosc blizniego, szacunek, respekt przed druga osba, itd. Bylbym zwyklym squrwielem, to bym sobie poroohal, uzyl zycia a teraz by mnie szanowali. A tak nikt sie ze mna nie liczy, zycie mnie nie rozpieszcza.

nie pozwalali mi nigdzie wychodzic

Matka manipulowala przy wyborze partnerki.

alkoholizm starego i brak otwartych rozmow i mowienie kocham cie dziekuje i przepraszam brak zzycia pomiedzy rodzicami i dziecmi i rodzenstwem brak wsparcia zawsze chocby nie wiem co i chwalenie cudzych dzieci a nie swoich noi bicie

nie mam żadnych, wszystko co mnie nauczyli było ok. Ojcec w ogóle się mną nie interesował, nie zabierał na zajęcia dodatkowe mimo kupy kasy, nie inwestował. To jest jego błąd i to że stracił 2mln z powodu lenistwa i własnej pychy. Tak uważam że moi rodzice zrobili wszystko co najlepsze.

przejmowanie się przez matkę humorami ojca jak i rodzeństwa