KOCHAM lekarza i to duzy problem :(

Witam pisze na tym forum poniewaz mam problem z ktorym nie umiem sobie poradzic . Opowiem wam moja historie :) Zaczne od tego ze od 5 lat choruje przewlekle lecze sie na jednym ze szpitalnych oddzialow niestety los chcial ze musze tam bywac co tydzien coz takie zycie ... , ale do rzeczy .... . Przez te 5 lat praktycznie nic konkretnego sie nie dzialo mam na mysli relacje miedzy mna a lekarzami czy jakims lekarzem . Niestety w zeszlym roku ta jedna wizyta zmienila bardzo duzo w moim zyciu. Na zastepstwo przyszedl inny lekarz z mojego oddziału poniewaz moj byl na urlopie. Zwykly dzien , kolejna zwykla wizyta pomyslalam sobie , otoz okazalo sie ze ta wizyta tego pana doktora byla bardzo niezwykla. Po wywiadzie lekarskim i zbadaniu mnie pan doktor powiedzial mi komplement , bylo to dla mnie bardzo mile zaskoczenie , lecz nie bralam sobie tego za bardzo do serca . Od tej wizyty wszystko sie zaczelo , tak jak pisalam powyżej jestem i bywalam co tydzien w szpitalu , i za kazdym razem gdy bylam tylko na oddziale i widzialam tego pana :) i gdy on mnie widzial to iskrzylo miedzy nami , gdy przechodzilismy obok siebie mowiac Dzien Dobry to po chwili równocześnie odwracalismy sie do tylu , patrzylismy na siebie i usmiechalismy , tak bylo za kazdym razem, potem byly miedzy nami zdarzenia slowne lub wypowiadane jakims gestem - czynem , i kolejne mile komplementy ze strony tego lekarza kierowane do mojej osoby . To wszystko doprowadzilo do tego ze sie w nim zakochalam. Takie sytuacje maja miejsce do tej pory , komplementy , mimika twarzy itp, miedzy nami jest pewien rodzaj chemii , ja to widze wiem i czuje i z drugiej strony jest tak samo , lecz miedzy nami stoi wielki betonowy mur ktorego nie mozemy zburzyc , oczywiscie mowie tu o etyce lekarskiej i niestety ale moj pan doktor ma zone i chyba dzieci. Dlatego postanowilam napisc tutaj co mam zrobic , bo to naprawde jest trudna sytuacja , ja nie zrobie zadnego kroku wiecej poniewaz mi nie wypada bo jestem kobieta , chociaz powiem wam ze i tak juz przekraczam granice z moim doktorkiem , ubieram sie dla niego zawsze elegancko, ostatnio sie poplakalam jak go zobaczylam i wybieglam z oddzialu bo wkurzylo mnie to ze znow go widze znow byl kilka cm odemnie a ja nie moglam nic zrobic nic mu powiedziec czy cos w tym rodzaju, byla jeszcze taka sytuacja ostatnio ze ja stalam czekalam na moja pielęgniarke i wyszedl moj doktor z jakiejs sali stal naprzeciwko mnie po chwili wyszli do niego studenci oni do mnie stali odwroceni plecami a moj lekarz stal do mnie przodem , tlumaczyl im cos ale zerkal co chwile na mnie tak jak na niego , i studenci sie zorientowali ze cos miedzy nami jest , co to byla za wtopa nawet sobie nie wyobrazacie..... na oddziale tez juz chyba zaczynaja sie domyslac co niektorzy ze cos miedzy mna a moim lekarzem iskrzy , nie wiem co mam robic bo to nie może wyjść najaw , tak bardzo go pragne i kocham ze mysli o nim daja mi sile by dlej walczyc i sie nie poddawac , nie wiem jak to wszystko poskladac bo jak go widze to mam ochote go przytulic i pocalowac, jest tyle przeszkod , co wy o tym myslicie tylko prosze o szczere odpowiedzi i bez chamstwa i jakiegos krytykowania jak cos

skoro ma żone i dziecko, to sprawa jest jasna daj sobie spokój, będziesz tylko przez niego płakać

Wiesz ciezko jest mi z tym poniewaz gdyby on mial mnie gdzies to jeszcze bym to jakos przelknela ale ze on tez cos czuje to dlatego jest trudne

może zwyczajnie szuka romansu? nudy w małżenstwie i te sprawy...

Mozliwe, ale nie wiem nawet co zrobic zeby miec go chociaz na 5 minut tylko na wylacznosc, co radzicie?? :)

współczuje z całego serca. przeżyłam to samo. przez sześć długich lat które obecnie uważam za wyrwane z życiorysu. dokładnie to co piszesz, zdawało mi się jakąś jednością dusz i że iskrzy jak nigdy z nikim. wszystko okazało się wytworem mojego wygłodniałego serca i umysłu...zrozumiałam to poniewczasie i pozwoliłam sobie na zbyt długie pławienie się w tym. pan dok. najpierw się ożenił - do czego oczywiscie miał święte prawo - a teraz jego przeurocza już wiekowa żona jest w stanie błogosławionym. trudno cokolwiek radzić bo wiem, że w tym stadium twojego uczucia mało dociera. pewnie dojdziesz jak ja to kresu wytrzymałości, to wszystko osiągnie punkt szczytowy a potem powoli zacznie opadać. współczuję ci.

Wiesz ciezko jest mi z tym poniewaz gdyby on mial mnie gdzies to jeszcze bym to jakos przelknela < On ma cię gdzieś, niewinny flircik to taka odskocznia

dżamadża, o ile to juz nie doszlo do kresu wytrymalosci ....za 2 godziny bede znow dzis w szpitalu i nie wiem czy dam rade tam siedziec w poczekalni ahhhh czemu to zycie jest takie trudne

dużo rozmyślałam nad tamtymi wydarzeniami. z perspektywy czasu, usprawiedliwiam go, nawet jeśli istotnie miał w zamyśle jedynie zabawić się moim kosztem dla jakiejś odskoczni, to oni też są tylko ludźmi. na co dzień ścierają się z tyloma ludźmi i ich osobistymi dramatami, że w pewien sposób są wyemocjionowani i może to takie uśmiechanie się i szukanie jakiegoś punktu odniesienia czy adrenaliny w pacjentce sprawia że czują się lepiej i chce się im tak jak każdemu iść do pracy. nie wiem. wiem, że brniesz na dno emocjonalne, ale niestety nikt nie jest w stanie cię uratować prócz ty, siebie samej. potem już będziesz tak wypalona, że przez najbliższy rok nie będziesz czuła zupełnie prócz potrzeb fizjologicznych...nawet lęku.

dżamadża wlasnie wrocilam ze szpitala i oczywiscie co .... musialam sie na niego spojrzec , boze czemu ja nie umiem sie powstrzymac z tym patrzeniem gdy obok sa inni lekarze masakra ale jeden plus ze on sie nie spojrzal przynajmniej teraz nie bylo zadnych podejrzen z niczyjej strony uffff :)

dżamadża Wiem ze brne w to emocjonalne bagno, i jest zle ale moze kiedys mi przejdzie, chcialam zmienic szpital w moim miescie ale niestety to nie realne bo w zadnym innym szpitalu nie udzielaja pomocy takiej ktorej ja potrzebuje niz w tym do ktorego naleze , jedynie pozostaje wyprowadzic sie do innego miasta :/, szkole kontynuuje w innym miescie ale nie myslalam o przeprowadzce tylko o tym zeby dojezdzac co 2 tygodnie na weekendy na wyklady , moze pomysle o zmianie jakiejs jesli to bedzie realne

uciekanie nie ma sensu, bo to pobiegnie za tobą. warto unikać o ile się da bezpośredniości innej niż ta służbowa. przyjaciel mi kiedyś poradził abym zagadała do niego o byle czym a obiecuje mi że czar pryśnie. niestety nie zdobyłam się na to, bo każde bliższe z nim spotkanie sprawiało że drżały mi nogi, język się plątał w gardle zasychało a mózg zapodawał jakieś YYY YYY YY. u mnie było tak, że wyznaczyłam sobie datę w której przestaje go kochać. i faktycznie w wielu procentach mi to pomogło, ale kiedy zobaczyłam go z ciężarną żoną kwitnącego i prze szczęśliwego to pomyślałam, że nie mogłabym mu się wtarabanić w związek nawet nieudany a cóż dopiero taki. wtedy przeszło mi zupełnie. płakałam potwornie, coś we mnie umarło, nadal mam złudzenie, że bylibyśmy cudowni, ale moje domniemania okazały się fantasmagorią. :) kiedyś ci przejdzie. nie za tydz. ani rok, ale kiedyś...

dżamadża W przypadku mojego lekarza to niestety jest nierealne zebym go zobaczyla z zona bo on nie mieszka w tym miescie co ja tylko z 10 km za moim miastem wiec nie ma szans , kiedys mi na pewno przejdzie tylko musze zaczac go unikac w jakis sposob. Ogolnie tez mialam pomysl zeby sie do niego zapisac do jedgo prywatnego gabinetu ktory tez jest w innym miescie , to nie sa duze km ale zawsze , i przyznam ze ta mysl krazy w mojej glowie po dzis dzien lecz wiem ze nie moge tego zrobic , chcialam sie na takiej wizycie poradzic co jeszcze moge zrobic w zwiazgu z moja dolegliwoscia i zadac 1 bardzo nurtujace mnie pytanie i wlasnie dzieki temu jakos wykorzystac sytuacje ale oczywiscie sobie mowie "dziewczyno wez sie opanuj " i nic z tego nie wynika , widocznie tak musi byc, kiedys to przetrawie albo i nie bo jestem osoba ktora nie zapomina o pewnych wydarzeniach czy osobach jesli za bardzo mi utkwia , najwyzej bede sie meczyc z ta mysla jeszcze przez wiele , wiele lat

mi tez podobalo sie kilku lekarzy

poznalam jednego lekarza ale nic z tego nie wyszlo.on sie nie ozenil do tej pory.

kilku lekarzy mnie podrywalo.

mnie tez 1 podrywał, oczywiście żonaty. oni sobie umilają pracę

a ja jednemu za brak wiedzy i profesjonalizmu otrzymał wezwanie do prokuratury,więc głupie dziewoje cieszycie się jakimiś tam ,prostaczkiem,wymoczkiem co chce zrobić na was wrażenie.Na mnie zrobił wrażenie ,ze teraz musi się tłumaczyć, ale w prokuraturze.wrażenie negatywne,chociaż zarywał jak nastolatek.

to co zrobił ten twoj lekarz? bo mój nie przekroczył granicy no i bardzo skutecznie mnie wyleczył :) więc nawet jakby coś proponował to na pewno nigdzie bym na niego nie doniosła :)

''a ja jednemu za brak wiedzy i profesjonalizmu otrzymał wezwanie do prokuratury,więc głupie dziewoje cieszycie się jakimiś tam ,prostaczkiem,wymoczkiem co chce zrobić na was wrażenie.Na mnie zrobił wrażenie ,ze teraz musi się tłumaczyć, ale w prokuraturze.wrażenie negatywne,chociaż zarywał jak ''nastolatek. ni tu ładu gramatycznego ni składu merytorycznego, więc same pobudki wszczęcia oskarżenie też są mocno wątpliwe w zasadność. nie rozumiem w czym widzisz problem odnośnie nas i czemu nas obrzucasz inwektywami. jedne kobiety pasjonują strażacy i hodowcy baranów inne lekarze.

dzamadza,ale wiem ze to i tak podszyw i prowo,więc powiem krótko,spier...ćććććććććććććć albo wypie....lać z głupkowatymi tekstami.RATOWNIK medyczny plus dr wenerolog.

odpocznij kotek, bo kogos skrzywdzisz i nie pomozesz

musisz być malo atrakcyjna że nie jest z toba autorzyjko :D

Oksana rosjaneczka- i jak po Latach? Udal sie romansik?

no moi drodzy parafianie chce wam oznajmic iz jestesmy na etapie romansu ale 2 lata mialam.przerwe w niewidzeniu doktorka ... jak wrocilam starsza madrzejsza i piekniejsza to sam juz sie zainteresowal tak konkretnie pozdrawiam

Głupoty