Jak ją zdobyć?

Sprawa wygląda dość niezręcznie.Od końca podstawówki do gimnazjum była taka jedna dziewczyna, na punkcie której oszalałem.W podstawówce, zbliżenie sie do osobnika płci przeciwnej było nie do pomyślenia ; w gimnazjum byliśmy już w innych klasach i też niezręcznie było tak nagle, poprostu wejść w grupe ludzi z innej klasy, zwłaszcza że byli tam niefajni wredni ludzie (wiecie jacy potrafią być gimby, szczególnie dla takiego nieśmiałego mat-fiza) no więc przez 3 lata tylko szukałem ją wzrokiem i tylko kilka razy zamieniniśmy ze sobą 2 zdania... No i szkoła średnia... (w moim przypadku LO)Tutaj na rok porzuciłem myśli o niej, bo 1 rok w ogólniaku jest trudny (nagły zwrot : z budyku rozwrzeszczałych gimnazjalistów, gdzie nauczyciele sie nawet nie pytali kto nie ma zadania domowego , tylko kto je w ogóle ma , do nowego zdyscyplinowanego świata nerdów (jestem w jednym z lepszych liceów).Rok minął i są wakacje... I przez nadmiar wolnego czasu powrócły dawne uczucia... Ustaliłem jej adres , latałem z notatnikiem po kilkudziesięciu blokach i czytałem nazwiska przy domofonie, pewnie mnie za dziwaka.No tak, bo każdy normalny człowiek by poprostu zadzwonił do niej, dowiedział sie od kogoś i tp... No właśnie i co dalej? Nagle się spotykamy i co? " cześć to ja, nie odezwałem się do ciebie przez kilka lat, zostaniesz moją żoną? "przecież to głupie , taka nagła znajomość po latach ciszy? boje się przed nią zbłaźnić bo to szalenia ambitna i inteligentna dziewczyna (w 3 gimnazjum miała średnią 5,5 do tego cicha i nieśmiała, noemalnie mój typ w 100% a przynajmniej tak się na 1 rzut oka wydaje ( tak wiem żyje w świecie gdzie fantazja gra główną rolę, bo tak naprawdę to w ogóle jej nie znam ; ale dalej badzo chciałbym ją poznać.Nie patrzę na nią jak na obiekt seksualny tylko tak "głebiej" wiecie o co chodzi...Gdybyśmy nie byli nastolatkami chciałbym mieć z nią dziecko. Co o tym myślicie? Jakieś porady? Może dać sobie spokój, bo jak czytam co napisałem to nie wierzę, że ja ( wybitny, poważny profesor matfiz ) mogłem odwalić coś takiego jak to latanie po blokach z mapą i notatnikiem... ale jednak widać co uczucia potrafią zrobić z człowieka. Za błedy, literówki i wszelkie zwyrodnienia tektu przpepraszam, piszę na telefonie.