źle mi niech mnie ktoś pocieszy :(

życie mi się nie chce układać tak jak powinno...

a dokładniej to przestaje czasem wierzyć ,że będzie lepiej... z chłopakiem mi się nie układa, nie mam pracy bo jeszcze studiuję i to zbyt długo bo rzuciłam stary kierunek , mam 25 lat i jestem na 2 roku :( no masakra jakas... chyba jestem dosc ladna to jedyne pocieszenie i mam wsparcie finansowe w rodzicach ,ale poza tym to klapa mam jakis tam znajomych, kolezanki ale one tez jak sa mile to sa, a jak przyjedzie do nich chlopak maja juz mniej czasu smutno mi jakos czasem nie mam nadziei ,że to sie wszystko odmieni i mam straszne kompleksy na swoim punkcie choc ludzie mnie zapewniaja ,że nie potrzebnie ,ale kto wie czy mowią w ogóle szczerze

mozesz podac gg?