Jestem adpotowana

Właśnie się dowiedziałam, że rodzice mnie adoptowali. Jestem strasznie załamana. Jak mogli mnie oszukiwać przez tyle lat? Czy mam im wybaczyć?

Przeczytaj książkę Emily giffin pt.pewnego dnia ". Wtedy możesz się zastanowić. Polecam ci serdecznie

Ale mi problem. Jesteś straszne dziecko, skoro tak cię to rusza.

Dzięki za odpowiedź, przeczytam na pewno.

Nie! Nie wybaczaj im, że wzięli Cię jak twoi biologiczni rodzice cię odrzucili, że cię wychowali, kochali całe życie i chcięli żebyś widziała ich jako swoich jedynych, prawdziwych rodziców!

Ja im nie mam za złe, że mnie adoptowali, tylko to, że nie powiedzieli mi o tym wcześniej. czułam, że coś jest nie tak, bo podobno po moich narodzinach wyprowadziliśmy się na drugi koniec Polski i nie znałam mojej rodziny. Moi rodzice tłumaczyli coś tam, że mieli dziwne przejścia - mama ma dwoje rodzeństwa, tata troje i nie wierzyłam, że ze wszystkimi się pokłócili. Ale przyjęłam to tak jak było, bo oboje strasznie mnie kochali a ja ich. Ja jestem na tyle mądrą osobą, że gdyby powiedzieli mi o tym jak zaczęłam rozumieć co się wokół mnie dzieje to przyjęłabym to. teraz mam 24 lata i nagle się ocknęli, że może już czas... Jest mi po prostu przykro.

Rozumiem, że zawdzięczam im wszystko, ale moja miłość nie zmalałaby, gdybym znała prawdę.

Głupia jestes. Wcześniej miałabyś jakies humory, patrzylabys na ich innymi oczyma, szukała biologicznych którzy cie odrzucili. Ciesz sie tym co masz.

I cieszę się. Nie chcę szukać swoich biologicznych rodziców, tak naprawdę to nawet o nich nie zapytałam.

Wedlug mnie nie jest wazne kto zrobi dziecko,bo rodzicami dla mnie sa te osoby,ktore je wychowuja.

Posłuchaj ja jestem czarny i dopiero niedawno moi biali rodzice powiedzieli mi że też jestem adoptowany. Szok!

myślę, że każda chwila jest ZŁA na taką informację. Zamiast się cieszyć, że ktoś chciał cię kochać i wychować, w przeciwieństwie do biologicznych rodziców, to ty się wściekasz, że dowiedziałaś się dopiero teraz :( Zobacz, ile lat szczęśliwie przeżyłaś, bez tej traumy. Oczywiście ktoś "życzliwy" cię poinformował? Powinnaś być wdzięczna tym ludziom, że dali ci kochającą cię "rodzinę" a nie złościć się. Wolałabyś przeżyć życie w "bidulu"? Tam byś wiedziała od razu o swojej sytuacji. Lepiej byś się z tym czuła? Miej pretensje do tych co cię spłodzili, urodzili i porzucili

powinnam skopiować i wkleić powyższą odpowiedź-nic dodać-nic ująć ;)

NO... gosc 18,22 bardzo dobrze Ci to wytłumaczył....

Żaden moment nie jest odpowiedni - ani dla dziecka, ani dla rodziców. Jako nastolatka bys tego nie zrozumiała, a nawet się zbuntowała. Teraz jestes dorosła, więc zdobyli sie na odwagę. Im tez nie było łatwo. Całe życie nie było im łatwo, że ktos wyda ich tajemnicę. Pomyśl o tym :)