czescto myślicie o śmierci swoich rodziców?

ja czesto, codziennie. Rodzice oczywiscie jeszcze zyja. Nie wiem skąd mi się to wzięło. mam 40 lat, rodzice 70. Wiem ze oni (jak każdy z nas) umrą, ale codziennie myślę, jak to będzie smutne, jak już mojej mamy nie będzie, jak przyjade do jej domu i juz sie z nią nie spotkam. Że będzie pogrzeb i trzeba będzie ją pochowac. Co ze mna jest nie tak? jakaś choroba psychiczna??

ja też:( ja mam lęki i takie tam różne psychiczne rzeczy:( często myślę, nie jestem w stanie w ogóle o tym myśleć, to boli mam z nimi złe kontakty

a leczysz sie?

Tez mam wiekowych rodzicow 84 i 77. To naturalne ze odejdom ,my kiedys tez. Nic tego niezmieni.

a skad wiesz,ze umra jako pierwsi?tak to sie mowi,nie znasz dnia ani godziny.twoje rozmyslania sa bez sensu.

Staram sie zyc tak zeby nieodejsc przed nimi. Poco im w tym wieku przykrosc robic. Ale nigdy nic niewiadomo. Moze meteor jebnąc mi w lep i po zawodach:-)

poza tym moga chorowac i cierpiec jak moja babcia np....zmarla niecale 2 m-ce temu i ja sie ciesze,ze juz sie nie meczy.

nie powiedzialem, ze wiem, ze umra pierwsi. poweidzialem, ze umra jak kazdy z nas.

u mnie pierwszym pogrzebem jaki spadł na moj***arki była organizacja pogrzebu taty.. pamiętam, że bałam się bardzo, wiadomo, jaki jest ból przy tak ogromnej stracie kogoś najbliższego z rodziny. Teraz na szczęście sporo zakładów pogrzebowych zajmie się większościa spraw, takich jak np dokumenty do kremacji http://www.exitus.com.pl/index.php/uslugi/4-dokumenty-do-kremacji i było to sporą pomocą. Teraz raczej liczę, i myśle o tym, że się gdzies tam spotkamy...

Czasem się zdarza. Rodzice nei młodnieją i często narzekają na zdrowie wiec zdarza sie mysl o najgorszym. Ale nie chce za duzo o tym mysleć. Bylam ostatnio na pogrzebie mamy kolezanki w http://wroclaw-zakladpogrzebowy.pl/oferta/ i jak widzialam jak znajoma jest załamana to nie chce tego samego przechodzic.

ja tam staram sie nie myslec, ale czasem mysli same przychodza do glowy. Ostastnio bylam na pogrzebie matki mojej najlepszej przyjaciółki w http://www.kalla.lublin.pl/uslugi.php i jak widzialam jej smutek to sie przerazilam. nie wyobrazam sobie jak ja bym miala przezyc cos takiego.