Przyjaciółka

Witam, mam 15 lat i żyję w przyjaźni damsko-męskiej z moją przyjaciółką już od około jednego roku, ja już dawno chciałem się z nią posunął o krok dalej ale ona mi mówiła że nigdy przenigdy to się nie stanie, lecz ostatnio chciała się spotkać i powiedziała mi o tym wszystkim że ona coś czuje do mnie, ja też coś do niej czuję. Ona chciała się pocałować i dawała mi różne znaki o tym lecz ja tego nie wykorzystałem i się nie pocałowaliśmy, tak mnie to dręczyło że musiałem do niej napisać zaraz po spotkaniu że muszę jej coś wyznać i się z nią spotkać, spotkaliśmy się około 10 minut po tym wcześniejszym spotkaniu lecz ona zaczęła się bać o to że jak coś nie wyjdzie to stracimy i przyjaźń i miłość, boi się także reakcji innych swoich znienawidzonych kolegów i koleżanek z klasy. Nasza przyjaźń jest tak mocna że chyba wyznaliśmy sobie już wszystkie sprawy. Teraz mówi mi że chcę żeby zostało tak jak było czyli przyjaźń i takie same życie jak wcześniej. Nie wiem co o tym myśleć i nie wiem także co zrobić. Pomóżcie...

pani w redakcji siedzi i na okraglo zapodaje te same tematy żeby ludzie nabijali licznik , oglądali reklamy bo klientami portalu sa formy publikujące na nim reklamy

Masz 15 lat jeszcze nieraz zamoczysz nie ma co się załamywać, uszanuj wole koleżanki.

Masz 15 lat. To nie jest przyjazn damsko- MESKA. Problem sam sie rozwiazal.

Chodzi mi o to że sama chciała to zrobić i nagle zaczęła się bać o to że ta przyjaźń się rozpadnie i że nic już nie zostanie

do nauki! a nie do całowania

Nauki już jest dużo, a całowanie :) no cóż co będę mówił, przecież każdy wie :)