Czemu życie jest takie smutne

I takie ciężkie? Tyle w nim cierpienia, czasem ciężko mi wstać z łóżka.

Jestem bezsilna wobec życia, nie mogę pomóc mojemu dziecku, umarł mój ukochany pies, moja mama jest stara i chora. Łzy same mu lecą.

znalazłem sens cierpienia i teraz wszystko jest prostsze i jestem grzeczniejszy wobec innych. Tak naprawdę wszystko co złe się dzieje w naszym życiu potrzebuje naszej miłości. Jak dobrze się wstaje do kochanej pracy, macha się do żony na zdjęciu, która odeszła do jakiegoś araba i dziękuje, że odeszła, bo była kiepska chociaż ją kochałem sukę. Ale tak na serio: wszystko będzie, dobrze znajdź sobie jakiś punkt zaczepienia, pozbądź się telewizora, bo odrywa od czynności uporania się z problemem, wyrzuć płyty z muzyką: bo to jakiś melancholijny crap. Od dzisiaj jesteś sługą dla innych, bedziesz spełniać ludzkie życzenia, oczywiście w granicach przyzwoitości. nic nie daje tak sensu życia jak pomoc innym, wiem z doświadczenia. Zapisz się na wolontariat.