Chłopak mnie wkurzył!

Znowu nie ma dla mnie czasu, mimo że nie widzieliśmy się od środy;/ Pracuje na uczelni, więc teraz w wakacje powinien mieć dużo czasu, ale nie! pisze artykuły, bo chce zrobić doktorat, a nie ma publikacji... Spoko, jakoś bym to zniosła, gdyby nie narzekał mi potem za każdym razem jaki jest beznadziejny :( nic go nie zadowala, potrafi 15 stron męczyć kilka miesięcy. czasami mam tego tak bardzo, bardzo dość. No, chciałam się wyżalić.

facet ciężko pracuje, pewnie bardzo się stresuje i jest zmęczony psychicznie, a ty mu jeszcze dokładasz...

Ciężko pracuje jak nie ma roku akademickiego? nie ma zajęć, a chyba nawet poświęcając pół dnia można coś napisać i jakoś żyć, co? Też pracuję, wracam do domu i zwykle muszę dokończyć to czego nie zdążyłam zrobić w pracy. Zresztą... Niech pisze, pracuje, ale potem żeby był z tego zadowolony, a nie ciągłe narzekanie... To jest dla mnie najgorsze, bo on sam ciągle na siebie narzeka. Żadne chwalenie nie pomaga, konstruktywna krytyka, rady też nie. No i niby co jeszcze mogę zrobić, mistrzuniu?

A to, że tu piszę, to nie znaczy, że jemu marudziłam. Nie, przełknęłam samotny wieczór, chociaż bardzo liczyłam chociaż na wieczorne oglądanie filmu i przytulanie w łóżku. Najchętniej bym mu powiedziała co czuję, ale to jeszcze pogorszy sprawę. Dlatego tu piszę, bo nie mam gdzie wylać żalu i złości.