jakie sa plusy ze slubu???

Ja jestem zakochany, moja dziewczyna też (jesteśmy razem już 6 lat) i jedyna potrzeba jaką czujemy, to bycie razem i to wszystko.

ja ci powiem ze po koscielnym to nie wiem jak jest, my wzielismy cywilny po 9 latach bycia razem, jestesmy razem 11 i te 2 osttnie lata uwazamy za najlepsze, a niby tylko cywilny, nie mam pojecia o co chodzi, czy jakies poczucie stabilnosci, no nie wiem, ale wiem ze jest fajnie :) wlasnie jestem w ciazy z pierwszym dzieckiem :) pozdrawiam i mysle ze nie ma reguly, najgorse to chyba jak sie na sile kogos uwiazuje,mysmy jak widac dluugo dojrzewali do decyzji o slubie :)

to ja goscz 22.20 i chcialam zaznaczyc ze wszystko co mamy zarobilismy wlasnymi rekoma i po nim nic mi sie nie bedzie nalezalo bo on pochodzi z bardzo biednej rodziny (mam juz nie zyje, ojciec zadluzony alkoholik) takze intersu w tym nie bylo.. z jego strony tak samo, bo ja tez nic nie mialam, mieszkanie kupilysmi razem pare lat temu, samochod razem... nikt nie mial wkladu finansowego wiekszego lub mniejszego

Widzisz i tu jest różnica, byliście ze sobą na tyle długo że po takim czasie ślub już nic nie zmieni, bo żadne z was i tak nie miałoby ochoty już odejść, przywiązanie robi swoje, a podpisanie papierka tylko odświeżyło wasz związek. Problem w tym że większość kobiet chce ślubu już po 2-3 latach bycia razem (czyli w momencie kiedy trwa jeszcze fascynacja/zauroczenie), po czym 2-3 lata później już chcą rozwodu, bo okazało się że to nie ten i kto jest temu winny? Oczywiście zawsze facet :)

to ja gosc z 22.20 moze i masz racje, duzo przeszlismy zanim wzielismy slub , wiele lepszych i gorszych chwil no i bylismy pewnie ze to nie tylko przywiazanie ale i milosc, ktorej z zauroczeniem nie da sie pomylic ...po 23 latach bycia razem to ani mi w glowie byl slub, ale moze ja jakos inaczej w glowie mialam :)

Gdybym ja robił to czego chciały ode mnie dziewczyny, to dziś byłbym po 2-3 rozwodach i miał gromadkę dzieci, bo każda już po roku wspominała o założeniu rodziny, a potem im przechodziło i znajdowały sobie innego... z czego dwie źle na tym wyszły, bo teraz są samotnymi mamusiami. Jak kobieta ma dobrze poukładane w główce to nie będzie nalegać i spieszyć się ze ślubem, z tym zawsze się zdąży... czasem lepiej poczekać 6/8/10 lat niż brać szybki ślub, a potem szybki rozwód.

to ja gosc z 22.20 mialo byc ze po 2 lub 3 latach, a nie 23 :) ale chyba sie domysliliscie

plusy ślubu no więc - smaczny tort - smaczny szampan - prezenty, ale przecież na wesele wydałaś w p******ec, więc możesz je tylko spieniężyć - ostatecznie zatargałaś męskie trofeum do ołtarza, nic Ci go już nie odbierze, będzie musiał Cię zapłodnić itd. - rodzina nie krytykuje Twojego KONKUBINATU:O

te co tak krzyczą, ze ślub jest bee powinny nigdy nie wyjść za mąż i na staroć zdychać samotnoci

My z wieloma rzeczami czekamy do ślubu, więc ślub prawie wszystko zmieni w naszym życiu :) Robimy to z własnej woli, z miłości do siebie i Boga, bo przysięga ślubna ma dla nas wielkie znaczenie. -Staniemy się jednością przed Bogiem, połączy nas Sakrament, który ma moc (np. gdy małżonkowie proszą Boga na mocy tego Sakramentu o zdrowie dla np. chorego dziecka lub małżonka, zostaje szybko postawiony na nogi :) Znam takie sytuacje. -Przypieczętujemy swoją miłość, zamieszkamy ze sobą i będziemy jednym ciałem :) poznamy siebie jeszcze bliżej :) -Poczuję się jak dorosła kobieta, niezależna, odważna, która sama dokonuje ważnego życiowego wyboru, zobowiązania... oddziela się od rodziny i na pierwszym miejscu jest mąż a nie rodzice, rodzeństwo. Nie będzie to "zabawa w dom". -Nie będzie wielkiego strachu "co to będzie" jeśli zajdę w ciążę. Jako małżeństwo będziemy się z tego cieszyli, bez takiego stresu którego doświadcza wiele niezamężnych kobiet niepewnych o przyszłość (lub mające dylemat czy wziąć ślub z powodu ciąży). -Dziecko będzie miało poczucie bezpieczeństwa, że ma blisko mamę i tatę i że się nie rozstaną, bo poznają kogoś innego (i nagle przysięga przestanie "działać" na zawołanie) ;) -Aha, i nie jestem 20-latką jakby ktoś podejrzewał :) Wiele już przeżyłam i życie pokazało na kim mogę polegać. A zasady moralne wbrew pozorom dają radość, poczucie bezpieczeństwa, wewnętrzną wolność, chronią przed głębokimi zranieniami, zbytnim zaangażowaniem i zobowiązaniami zbyt wcześnie -z niewłaściwą osobą np.

Wiem, że będą trudne chwile, ale one pojawiają się na każdym etapie życia, staram się nie uciekać przed nimi i uczyć się na błędach, mój Luby podobnie. Komunikacja, rozmowa to podstawa rozwoju relacji, tego się uczymy. Z resztą zjedliśmy już chyba beczkę soli :)