mam iść na rozm. kwalifik. a nie czuje się na siłach, co robić?

Właśnie otrzymałam informację, iż mam przyjechać na rozmowę kwalifikacyjną do pracy, do której złożyłam dokumenty, w sumie za namową męża. Pewnie na to stanowisko już jest ktoś wybrany a rozmowa musi po prostu być ale ja nie czuję się na siłach na niej być, studia w tym kierunku robiłam8 lat temu, nic już nie pamiętam z tego a dodatkowo praca ta wiąże się z przejściem kursu kilkumiesięcznego ok. 400km od mojego miejsca zamieszkania a mam roczne dziecko. Teraz troche żałuję, że te dokumenty złożyłam ale nie wiem co robić. Jak powiem mężowi, że dzwonili to pewnie nie da mi żyć i każe iść na rozmowę, zastanawiam się czy przypadkiem nie zataić tego przed nim i najwyżej "się okaże", że mnie nie wzięłi na tą rozmowę. Ja zrobię z siebie idiotkę bo już nic nie pamiętam z moich studiów. Co Wy byście zrobili? Dodam, że ja teraz pracuję (no jeszcze jestem na zaległych urlopach ze względu na macierzyński i ciążę) tylko zarabiam mały i stąd te dokumenty o pracę.

pomocy bo mam mało czasu do namysłu

Olej to i nie idź. Nic nie mów mężowi. Skoro nie czujesz się na siłach i nie masz ochoty tego robić.

najchętniej tak bym zrobiła ale jakoś nie wiem, mam moralniaka

Daj spokój. Jeszcze będziesz chciała żeby ktoś do Ciebie z propozycją pracy zadzwonił. Widać nie czas i miejsce na to. Poza tym jechać 400 km na szkolenie... Ja bym nie jechała

no te szkolenie ... i dzieci prawie nie widzieć, nie wiem :/

No tak, lepiej siedzieć na utrzymaniu męża. :o

przecież ja pracuję, po prostu tam zarabiałabym więcej i tyle

Ja uważam, że powinnaś pójść. Od pójścia na rozmowę do zatrudnienia droga daleka i możesz się wycofać jeśli jakieś tam warunki nie będą ci odpowiadać. Nawet już po zatrudnieniu możesz się rozmyślić. Idąc nabędziesz trochę obycia z branżą, zorientujesz się ile faktycznie pamiętasz ze studiów i na ile to przydatne (samemu trudno to określić), o co mogą zapytać na takich rozmowach. Przy następnej rozmowie pójdzie ci już łatwiej.

oczywiście ze iść i pokazać się z jak najlepszej strony ,widzisz małżeństwo to taka ułuda ,dziś macie wspólną kase ,jutro ty nie masz na lekarstwa dla dziecka a on śpi z kochanka w sheratonie. Nie zycze Ci zle ,ale musisz wiedzieć że w życiu można polegać wyłącznie na sobie , a Ty już nie jesteś sama ,masz dziecko.

mam dwójkę dzieci, 8 letnie i roczne, ja się przyznam, że boję się tej rozmowy, jestem przekonana, że bym się ośmieszyła bo ja już dosłownie nic nie pamiętam więc choćby z tego względu na pewno tej pracy nie dostanę, nie przygotowywałam się, ponadto zdaję sobie sprawę, że oni te konkursy organizują bo po prostu taki jest wymóg a na to stanowisko już jest ktoś obsadzony, boję się najzwyczajniej tej rozmowy

ale nie ma się czego bać ! chyba ze boisz się zmian na lepsze ... Najwyżej nie dostaniesz tej pracy ,a będziesz miała dośw w rozmowach kwalifikacyjnej. Bać to się będziesz jak zadzwoni telefon i powiedza Ci że dostałaś tę robote. Ludzie więcej wiary w siebie .

boję się tego, że zrobię z siebie idiotkę, że staram się o pracę a nie mam potrzebnej wiedzy

Dobrze wiem co czujesz, bo sama tak samo przeżywam każdą z rozmów kwalifikacyjnych... Ostatnio kolega żeby mnie pocieszyć powiedział mi, żebym wynajęła sobie Kandyducha - przeszkolonego sobowtóra który pójdzie za mnie na rozmowę. Nie wiem co to za akcja, ale ciekawe pomysły teraz ludzie mają. Zobacz sobie sama http://praca.gratka.pl/kandyduch/ Fajnie by było jakby coś takiego działało naprawdę :)

jak nie pojdziesz - nie dostaniesz tej pracy jak pojdziesz i dasz plame - tez jej nie dostaniesz wiec czego ci szkoda? czasu pracodwacow? oni maja za niego zaplacone

na każdą rozmowę kwalifikacyjną (bez ważnego powodu do rezygnacji) warto iść nawet ot tak, natomiast dziwny ten Twój mąż, tradycyjnie władczy, ale utrzymywać juz Cię nie chcę:(

Idź. Zobacz jak bedzie. Mogą przecież Cię nie przyjąć.

Jak nawet od rozmowy sie migasz to ciekawe jak będzie w pracy:D

Będzie dobrze.

Ale jakie długie to szkolenie? Wydaje mi się że boisz się zmian i nowych wyzwań i szukasz wymówek. To tylko jedna rozmowa. Przeważnie trzeba iść na parę lub kilkanaście żeby znaleźć pracę. Ale umiejętności prezentacji i odpowiadania na pytania na rozmowie też trzeba ćwiczyć, więc warto iść nawet jeśli tym razem się nie uda.