Polscy emigranci na wakacjach w Polsce.

W czasie urlopu postanowiłam odwiedzić swoje rodzinne strony.Dawno tam nie byłam ,wyjechałam kilkanaście lat temu.Nie za granicę państwa ,tylko do innego miasta.W swoim rodzinnym mieście miałam okazje spotkać znajomych z lat dziecięcych .I tu spotkało mnie rozczarowanie ,wszyscy opowiadali , kim są ,co posiadają i co zamierzają kupić .Nikt nie pił alkoholu tylko wszyscy drinki ,narzekali ,że w małym miasteczku nie ma zdrowej żywności w sklepach .Wszyscy z nadwagą hahha,odżywiali się zdrowo,pizzą ,kebabem i frytkami. Natomiast nikt nie zjadł ciasta,które podałam do kawy(sama upiekłam),bo to niezdrowe i tuczy.Ale coca cola ,batoniki i lody były na porządku dziennym.Ich sposób bycia i stroje też dawały dużo do myślenia.Wszędzie mówili łamaną polszczyzną ,dopytując mnie o pewne zwroty ,bo Oni nie rozumieją .Wybraliśmy się kiedyś na imprezkę kulturalną .Jak ich zobaczyłam to wydawało mi się ,że idziemy na bal przebierańców.Panie. hmm w falbankach ,koronkach ,kolory widoczne z odległości kilometra.Rozmiary ubrań dwa numery mniejsze od rzeczywistych.Przez długą chwilę zastanawiałam się kim ja jestem.Może żyję w innych czasach.Wyglądałam przy nich jak Kopciuszek.Nic nie zostało z lat młodości ,kiedy to chodziliśmy do szkoły ,a wakacje spędzaliśmy nad jeziorem.Byliśmy normalni .A teraz Oni nie ,,rozumieć'' tego co ja mówię .Cóż jestem tylko skromną nauczycielką w przedszkolu,uwielbiam swoją pracę .Dzieci mnie rozumieją i ja je też .Czy jestem gorsza od moich znajomych z zagranicy...pewnie tak ,bo sama gotuję ,sprzątam ,robię zakupy,ubieram się stosownie do sytuacji,i co gorsza rozumiem język polski .Jak zajdzie potrzeba to i angielski.Byłam tu i ówdzie za granicą ,ale nigdy nie wstydziłam się ,że jestem polką .

nie ściemniajcie z tą tęsknotą . oćców trza odwiedzić skontrolować czy żyją i czy majątku aby żle nie podzielili, a i wreszcie wałówę z domu przywieżć bo smak moczu wypijanego w hołdzie swym Panom już się znudził.

Chłop ze wsi wylezie, ale wieś z chłopa nigdy! A pozbierałaś te słomę, która im z krokodylich buciorów wypadła?

Ja nie pisałam o tęsknocie,tylko o przypadkowym spotkaniu starych znajomych.

Nie pozbierałam ,a szkoda może do czegoś by się przydała.