Czy zdesperowana kobieta moze byc dobra matka

znam kobiety w wieku 39 lat ktore maja silna nerwice z powodu braku dzieci, to widac na zewnatrz bo np. u jednej rece caly czas sie trzesa jak u alkoholika, ja wspolczuje kobietom ktore nie maja ani partnera ani dzieci, ja niestety nigdy nie mialam parcia ani na malzenstwo ani na dzieci, mam meza ale nie mam dzieci, niestety to wszystko ulozylo mi sie powoli bez stresow, bez desperacji w szukaniu meza, dzieci tez albo bede miala albo nie, i tak bede szczesliwa dlatego nie rozumiem kobiet ktore raptem w jakims tam wieku staja sie jędzami, jakby z dnia na dzien pojawia sie nerwica, desperacja do malzenstw albo kobiet ktore maja dzieci, raptem one zaczynaja obrazac pary ktore ida trzymajac sie za rece itp pojawia nienawisc do rodzin, moja znajoma w tym wieku wlasnie poznala jakiegos idiote i zaszla szybko z nim w ciaze, on jest przez chwile a potem wylacza przed nia tel, i tak w kolko, raz jest a potem przez pare tygodni go nie ma, powiedziala ze niewazne czy z nim bedzie czy nie ale musi szybko miec dziecko, czy po urodzeniu dziecka mija pustka zyciowa ktora sie ma i nerwica w jej przypadku czy nie, ona byla kiedys u psychologa i lekarz jej powiedzial ze niestety ta pustka nie mija dopoki czlowiek nie widzial sensu zycia jak byl sam to teraz tez sie to nie zmieni bo to jest kwestia naszego charakteru i natury

niestety nie moze być, moja koleżanka ma 41 lat i też była zdesperowana urodziła dziecko ma męża i nadal jest zdesperowana i niecierpi innych rodzin, non stop je obgaduje więc teraz ja mam jej dość:)