Jestem tak samotna, że mi odwaliło, uroiłam sobie partnera i z nim rozmawiam

Rano wstaje i mówię "Dzień Dobry Kochanie", uroiłam sobie że jestem z moją dawną miłością, chociaż wiem, ze nie mam u niego żadnych szans, on od wielu lat ma stałą partnerke, a po za tym mieszka za granicą. Po prostu z samotności, z niemożności otworzenia gęby do kogokolwiek uroiłam sobie swojego faceta. Często sobie fantazjuje, że chociazby idziemy na głupim spacerze, ze co zrobimy na obiad, ze będziemy mieli ślub - jak to będzie wyglądało, normalnie z nim rozmawiam, oczywiscie wszystko tylko w myślach bo mieszkam z rodzicami, więc głośno mi nie wypada, bo by mnie od razu za wariatke wzięli. Kreuje sobie romantyczne miłe sceny we dwoje, Mogę sobie wymyślać co on by mi powiedział, oczywiscie mówiłby to co ja bym bardzo chciała usłyszeć. Ostatnio sobie ubzdurałam ze pojedziemy gdzies na weekend i z nim omawiam każdy szczegół, gdzie pojedziemy, co zobaczymy itd :/ Zawsze byłam samotna bo jestem nieśmiała, 3 lata temu skończyłam liceum, od tego czasu siedzę na bezrobociu :o Wegetuje na utrzymaniu rodziców :o Ja już nawet z domu nie wychodzę, nie chce nikogo spotkać bo co im powiem, wszyscy będa sie chwalić, a ja czym? więc wole ich unikać, tak samo kontakty zerwałam przez telefon, niby go mam ale sms-y przychodza do mnie tylko z sieci z jakimiś reklamami :o Całe dnie spędzam przy komputerze i też sobie wyobrażam ze np cos moim facetem sprawdzamy, tak jak mówie ostatnio wymyśliłam sobie ze pojedziemy na weekend gdzieś i sprawdzam wszystko w necie, ze pojedziemy na weekend do Trójmiasta, ze zobaczymy molo, rynek w Gdańsku, port w Gdyni, oceanarium, sprawdzam strony internetowe (np oceanarium), sprawdzam trase na mapach, szukam hoteli itp a wszystko mi sie wydaje jakbym to z nim robiła i z nim sobie to wszytko oglądała. Już tak mi odp*****la z tej samotności, ze naprawdę załamać sie można :o ehh

ile masz lat?ja mam podobnie

skad jestes?

To częste, ale chyba też groźne.

o kurfa haha

To się leczy

aż się przestraszyłam jak Cię przeczytałam lepiej coś zrób ze sobą, bo skończy się psychozą albo czymś naprawdę groźnym dla Twojej psychiki

a urojony czy ujarany orgazm też miałaś?

spoko, wszystko gra, dodaj szczyptę wiary a się spełni :P

Jesteś nienormalna

Powinnaś bardziej położyć się albo usiąść, zamknąć oczy i wtedy sobie to wyobrażać, abyś się poczuła tak, jakby to było prawdziwe wraz z wszystkimi emocjami, spróbuj :P

Podobnie mam też sobie wyobraziłam, że wróci do mnie facet z którym byłam a może nawet nie byłam dawno temu haha, był moją pierwszą miłością. Na szczęście jeszcze nie planuje z nim weekedów haha ale kto wie może niedługo zacznę???:)

Tak serio, idź dziewczyno do psychiatry dla mnie to wygląda na schizofrenię.

hmmm schizofrenicy chyba nie mają świadomości że coś sobie urajają . zwrócenie na siebie uwagi wynikające z poczucia samotnosci, tesknoty nza druga osba, mysle ze to do Ciebie bardziej pasuje. czemu od razu psychiatra? moze porozmawiaj z kims bliskim; rosdzicami, rodzenstwem, przyjaciolmi? razem zastanowicie sie nad rozwiazaniem problemu :D

Ja mam tak, że uroiłam sobie nieistniejącego faceta :D

Wielu ludziom tak odwala z samotności, normalka

Autorko, po prostu jesteś bardzo ale to baaardzo samotna. Tęsknisz za miłością, to i sobie wyobrażasz różne rzeczy w związku z tym. Niestety nie masz pracy ani innego zajmującego zajęcia, które oberwało by ciebie od ciągłych wyobrażeń. Poszukaj pracy, jakiejkolwiek na początek , najważniejsze aby wyjść z mieszkania.

*oderwało

w górę z tym łajnem

to ty olka ? olka psycholka

dziewczyno zrob cos ze soba nie mozesz wiecznie w domu siedziec. ten facet nigdy z toba nie bedzie, masz dopiero 22 lata i chcesz sobie rozpieprzyc zycie? prosze Cie wez sie za siebie, pomysl o swoich rodzicach myslisz ze sa szczesliwi ze ich corka nic ze soba nie robi? im jest na pewno bardzo przykro. na poczatek napisz CV i zacznij je rozsylac po jakichs sklepach. tam gdzie nie potrrzeba doswiadczenia, ewentualnie po restauracjach typu kfc, bo w koncu od czegos trzeba zaczac. rozmyslasz o nim dlatego bo nie masz zajecia, mowie Ci najlepszym rozwiazaniem bedzie znalezienie jak najszybciej jakiejs pracy. zobaczysz ze jak wyjdziesz do ludzi lepiej sie poczujesz. ja tez nie mialam pracy jak facet mnie rzucil, znajomych tez nie, kolezanka sobie wtedy znalazla faceta i zaczela z nim czas spedzac, a ja od rana do wieczora w domu, czulam sie bardzo zle jak nieudacznik. w dodatku caly czas myslalam o bylym, a do tego dochodzily te spojrzenia ojca i czasami komentarze matki. mialam dosc. przez te moje wspomnienia o ex zmarnowalam szanse na zwiazek po prostu olewalam facetow, teraz w wieku 27 lat mieszkam z rodzicami, bez faceta, majac paru znajomych z czego spotykam sie tylko od czasu do czasu w dwiema dziewczynami, ale przynajmniej mam prace, az sie boje myslec co bym zrobila bez niej.

no