jak przekonac rodzicow do kupna psa!

Mam problem... Moi rodzice nie chcą mi kupić psa. Ich argumenty są takie jak wszystkich rodziców... :/ 1. Będzie brudził. 2. Boją się ,że nie będę z nim wychodził. 3. Boją się ,że nie będę miał dla niego czasu. 4. Mój tata nie cierpi psów. 5. Boją się ,że to będzie za duży obowiązek. Pomóżcie proszę!

i mają rację, nie nadają się na właścicieli psa , dorośniesz, zamieszkasz na swoim to sobie psa kupisz.

Bo zasadniczo pies: 1. Będzie brudził (sranie, szczanie, ciapcianie). 2. Na pewno nie będziesz z nim wychodził. 3. Nie będziesz miał dla niego czasu, a książką się nie zajmie. 4. Ponadto twój tata nie cierpi psów. 5. Będzie to za duży obowiązek. Zacznij od chomika. Jak nie zdechnie to masz większe szanse w negocjacjach.

mam już chomika, żółwia i rybki

ja swoich przekonałam, że będę z nim wychodzić, że będę o niego dbać...oczywiście że brudzi...sierść mu wychodzi, ale tak sie zakochali w psie że już kolejnego mają :P

Jak ja to uwielbiam. Gówniarz chce pieska. Na początku będzie się nim zajmować a potem w kąt zabawka. Potem wszystko na głowie starych.

całe życie miałam pas - ale na mojego farta daltego że mama chciała, i czy deszcz czy śnieg czy wiatr czy słońće 3 razy dziennie na spacer i to nie na 5 min! Moi rodzice mają ogród więc spoko - jak brak chęci to drzwi się otweirało i pies srał w gorodzie i kopał - potem mama przychdziła i sprzątała... Ale pies to nie zabawka i spory klops na głowie - już lepiej kot.

Przyprowadz psa do domu zajmoj sie nim a oni sami sie przekonaja ze pies to cudowny zwierzak i pokochaja go. ale najpierw sam dowiedz sie jak najwiecej na temat konkretnej rasy- latwej we wspolzyciu w rodzinie, na poczatek sam zapewnij karme i zadbaj o wszystko. a z czasem rodzina sie przekona. ja tak przyprowadzilam dwa psy i dwa koty, na poczatku byly klotnie, o0biecywanie znalezienia nowego domu dla zwierzaka. a teraz gdy juz nie mieszkam z rodzicami, oni sami maja jednego psa i przygarneli dwa mlodziutkie kotki. powodzenia zycze.

Mnie dziecko przekonało, i to był ostatni raz . Dużo gadania, obiecywania a potem latasz ze szmatą i zbierasz g****a z dywanu, pranie, nie powiem o smrodzie z mokrego futra, błoto, a na podwórku --- brak słów. Prawda jest taka , że mało który gówniarz jest na tyle odpowiedzialny by mieć psa.

Moi rodzice także nie chceli kupić mi psa w dzieciństwie. Gdy w końcu tata mi kupił psa w prezencie, byłam przeszczęsliwa. Jednak pamiętam, że trzy dni nie spałam tak skomlał, chyba za mamą. Potem oczywiście było wczesne wstawanie do szkoły, bo trzeba wyjść z psem. w weekendy lubiłam sobie pospać (spałam z psem) niestety zdarzyło się, że pies skomplał (już dorosły) a mi nie chciało się wstać (trwało to dość długo 1H na pewno) w końcu pies załatwił grubszą sprawę na dywanie. Z mojej winy, oczywiście posprzątać trzeba. Poza tym często wymiotował, więc miałam wrażenie, że ciągle sprzątam po nim wymiociny. Podsumowując;) jako dziecko, a raczej nastolatki (dostałam psa w wieku 13 lat) wcale mi to nie przeszkadzało, ani nie robiło problemów. Kochałam swojego psiaka i często był dla mnie wsparciem;) Jednak obowiązki są:) to warto dla przyjaciela:)

ja żałuję ,że kupiliśmy psa...Poprzednie załatwiały się tylko na zenątrz ,ale ten potrafi przyjść ze spaceru i zrobić kupę w domu, nie chodze po domu na bosaka nigdy bo nie wiadomo czy ze zsikał się w jakiś kąt poza tym w jednym pokoju śmierdzi jego moczem , już nie mam siły tego sprzątać bez przerwy, w sumie to mamy pies bo ona go chciała i tak nie raz po nim sprzątałam ,ale ile można... czasem przyjdę do domu i pierwsza rzecz zamiast odpocząć to ścieranie psiej kupy...

już nie mówiąc o ciągłym praniu dywanów u nas itd.. nikt na niego nie krzyczał, nie bił , lekko go karciliśmy jak się załatwił ,ale to raczej nie pomaga, nic sumie nie pomaga, jak pisałam ze wcześniejszymi dwoma psami nie mieliśmy żadnych problemów. A on już ma 5 lat :O Już nie mówiąc ,że drapie drzwi chociaż często go wypuszczamy to jak tylko z 2 minuty nie wyjdzie kiedy chce to zaczyna drapać... madry to on nie jest, lubie zwierzeta, ale tego psa mam dość i mysle o oddaniu go

Sama mam jednego psa a we wrześniu dostane drugiego ,o którego też nieźle musiałam powalczyć . Nie neguje że pies to duży obowiązek , ale sama choć mam bardzo dużo ważnych spraw na głowie typu: -nauka -przyjaciele poświęcam mu dużo czasu , ale wracając do tematu mój tata też nie cierpi psów ale to morze jakaś magia sprawiła że gdy przyszedł do naszego domu od razu się '' zakolegowali '' . Mój tata na jego punkcie kompletnie oszalał.Tez zależy jaką chcesz rasę psa . Pies tylko jako szczeniak i tylko na początku będzie brudził, zależy też od wychowania psa bo mój już w wieku 4,5 miesięcy to tylko załatwiał się na polu. Moi rodzice też się bali , że nie będę wychodzić z psem ale jednak się mylili bo nawet gdy idę ze znajomymi na spacer biorę go ze sobą i jest taka " grupowa zabawka ''. Co do czasu jaki mu poświęcam to czas spacerów i czas zabiegów kosmetycznych itp. rada ja spisałam z tatą umowę że pożyczy mi pieniądze na psa on to wziął na żarty a ja nie więc pojechałam po szczeniaka tylko z mamą a tata złościł na nas tylko 3 godziny.