Wyzdrowiałam, już nie mam depresji!

Cuda jednak się zdarzają. Wszystko jest inne, barwy i zapachy. Każdy jest dla mnie inny, więcej uśmiechu i dobra. Jest cudownie. Wierzę, że już nigdy to nie powróci.

Jak to zrobiłaś?

Przeszłam na pieszo 800km do św. Jakuba. To był cały miesiąc cudów. Miałam momenty, że czułam się lepiej ale teraz od dwóch tygodni chodzę szczęśliwa i jestem pewna, że nie jest to chwilowa poprawa. Przy grobie św. Jakuba usłyszłam śpiewanie(Módl się za nami) i do dziś nie wiem czy naprawdę gdzieś Polacy śpiewali czy co... Może mam się modlić za innymi :-) Codziennie ćwiczę i z chęcią wstaję z łóżka. Każdy dzień jest przygodą, od jakichś dobrych dwóch lat czegoś podobnego nie przeżyłam. Droga była trudna ale z każdym dniem było co raz lepiej. Mam nadzieję, że jest to dla mnie dobry początek. Za rok też planuję pielgrzymkę, tym razem zorganizowaną(w grupie). To naprawdę postęp dla osoby która praktycznie spała całe dnie.