Załamana matka 4 latka

Nigdy więcej nie zdecyduje się ponownie na służenie malej rozwrzeszczonej osóbce jak pies, od rana do nocy czegoś chce, od 4 lat nie wyspałam się ani razu, budzi się skoro świt i cały blok ją słyszy, a ja muszę w jak najatrakcyjniejszy sposób wszystko jej pokazywać żeby się nie rozdarła, macierzyństwo odbiło się na mojej psychice mam chroniczne bóle głowy, nerwice, nerwicę lękową, nieraz mi się wydaje ze słyszę za sobą jej wrzaski nawet gdy jestem z daleka od domu. chwile kiedy ona jest w przedszkolu są niczym leczniczy opatrunek, gdy śpi jest to jak balsam dla mojej duszy. Uwielbiam chodzić do pracy gdzie nikt na mnie nie krzyczy. Nie, nigdy za chiny ludowe nie zdecyduję się na to 2 raz. 1 dziecko odchowam mam nadzieje ze szybko to minie i wyfrunie z gniazda ja jej zatrzymywać nie będę.

Wiem o czym mowisz, zauważyłam tez ze dziewczynki sa zdecydowanie gorsze niz chłopcy, córeczka znajomych Marysia... Za każdym razem po spotkaniu z nimi zastanawiam sie jak oni z nia wytrzymują, jak oni z nia żyją, czym zasłużyli sobie na takiego potwora.

Chyba nie lubisz swojego dziecka?

Kazda matka ma chyba czasem dosć swojego dziecka ale żeby aż do takiego stopnia?

Jak czytam takie rzeczy to cieszę się że nie mam dzieci i raczej na nie się nie zdecyduję

zakladajac ze to dziecko nie jest chore, cos jest nie tak w waszych relacjach ustepujesz jej na wrzask i nauczyla sie ze to droga do celu?

postaraj sie jednak o drugie bedzie konkurencja ,sama sie zdziwisz

Jak sobie wychowałaś tak masz, pewnie wychowana na tych brutalnych amerykańskich kreskówkach to się nie ma co dziwić.

Sama mam dziecko i wiem jak potrafi umeczyc ale Ty je urodziłas z własnej woli wiec musisz o nie dbac i dojsc o co chodzi, czemu tak sie zachowuje. Chodzisz do pracy wiec cały dzien odpoczywac od dziecka wiec nie rozumiem. Moze najpierw sama sie uspokoj a potem dziecko sie uspokoi