czy jestem przegrancem życiowym

Mam 24 lata i nie mam nic, ani studiów, zawodu, pracy, doświadczenia, pieniędzy... 3 lata temu skończyłam liceum wieczorowe, zdałam maturę rok później, bo wcześniej zabrakło mi 1 punktu ! Nie wiem nadal co chce w życiu robić… A teraz tez boje się, ze po takiej przerwie na studiach sobie nie poradzę Zawsze się dobrze uczyłam, miałam świadectwa z paskiem, a wszystko się zaczęło sypać po gimnazjum - choroba mamy, później moja, prześladowania, gwałt, okradziono nas, nigdy tez nie miałam wsparcia w rodzicach , żyli swoim życiem itd. Zmarnowałam parę lat :( Czy według Was mam szanse jeszcze coś osiągnąć ? Nie chce być cale życie nikim…!

w twoim przypadku myślałabym raczej o jakimś wykształceniu zawodowym by mieć pracę niż studiowaniu dla idei masz 24 lat, skończysz studia mając 29 i co wtedy dopiero zaczniesz szukać pracy ? pomyśl raczej o jakimś kursie czy szkoleniu i szukaj jakieś roboty by mieć doświadczenie w CV niż o studiach gdy już będziesz pracować zawsze możesz np. studiować wieczorowo lub zaocznie

Sama sobie odpowiedz na to pytanie. Są ludzie w o wiele gorszej sytuacji. Wystarczy się ogarnąć i chcieć. Użalaniem się nad sobą nic nie osiągniesz! Postaw sobie wyraźny cel: zdobyć pracę, zarobić kupę forsy i żyć godnie, a później dążyć do osiągnięcia takowego. Im bardziej "nieosiągalny" i 'wywindowany" cel sobie postawisz, tym łatwiej osiągniesz rzeczy zadowalające przeciętnego Kowalskiego.