zostawilem i nie czuje ulgi

a ja Cię autorze rozumiem, też byłam w takim związku. I długo po tym, jak już go skończyłam, bałam się, czy mój ex sobie czegoś nie zrobi :( Mówi się, ze to kobiety są bluszczami- otóż nie. Jak czytam o twojej dziewczynie to wypisz, wymaluj, opis mojego byłego. Też wieczne sprawdzanie, pytanie dlaczego nie mam czasu, z kim się spotykam- i ta miłość aż dusząca. Cos w tym jest, ze nawet kotka można zagłaskać... Zerwij wszelkie kontakty- tak będzie lepiej dla tej dziewczyny.

Hehe, tez zdradzalas swojego eksa?

poczytalam i jak nic ja mam osobowosc borderline. tyle,ze to sie tyczy tylko ostatniej relacji z facetem.wczesniej faceci przychodzi i odchodzili.czemu tak sie stalo,ze tylko wobec jednego taka jestem?

ona cie kocha a ty nie kochasz jej.

Borderline to bardzo powazna choroba psychiczna i bez fachowej & szerokiej diagnozy ani rusz. Jesli mialas tak tylko wobec jednego faceta, to borderem nie jestes na pewno. Poprostu zakochalas sie w niewlasciwym czlowieku

fizycznie go nie zdradziłam. Ale emocjonalnie- z milion razy. Pod koniec już nawet mu ściemniałam, ze idę sie uczyc do koleżanki, a szłam do drugiego akademika na imprezę. Spotykałam się ze znajomymi chłopakami na kawę, na piwo. Ale żal mi go było, bo był to chyba jedyny facet, który płakał i mówił, ze życie beze mnie nie ma sensu. Jak sobie to przypomnę to aż mi źle :( Ale na swoje pocieszenie dodam, ze w łóżku był BOSKI :):)

jak jej nie kochasz to nie zawracaj jej glowy.

Ale Autor zdradzal eks od poczatku, a nie pod koniec zwiazku. Zupelnie odmienna sytuacja.

Zwolenniczko konkubinatu, ale on jej dawal mnostwo powodow i zapewne z nieufnosci sprawdzala.On ja zdradzil,oklamywal a Ty pewnie nie-inny uklad wiec nie da sie porownac. Poza tym zaraz z 30-latka zrobicie ofiare a tu jest dysfunkcja po obu stronach.

zwolenniczka konkubinatu ---> czy umiesz dziś powiedzieć czy to była miłośc? Czy coś zupełnie innego?

ja też podejrzewałam u siebie bpd i tez miałam tak z jednym facetem, ale to nie jest choroba psychiczna jak ktoś sugerowal tylko zaburzenie osobowości. Nie mam bpd. Nie wykazuję zachowan kompulsywnych, nie prowokuje niebezpiecznych sytuacji, ale wewnątrz była burza, stąd własnie tak pomyślałam, że to bpd

wystraszylam z tym borderline. bo ja tez walczylam ja glupia o swojego eks.wrecz powiedzialam,ze moze mnie zdradzac i nie kochac tylko zeby byl ze mna.

skad sie znacie na chorobach?

Nie, to ja nie walczyłam, u mnie godność to rzecz święta. A ty? Skąd się znasz? :) bpd nie jest klasyfikowane jako choroba psychiczna, wystarczy poczytać na ten temat, ale NIE komentarze pod artykułem, bo osoby które je piszą mogą przeżywać swoje negatywne emocje w związku z zetknięciem się z bpd i obrzucać błotem, wyzywać od psychicznie chorych, co jest nieprawdą.

na bpd nie dostaniesz żółtych papierów, żadnej renty ani nic w tym stylu

słuchajcie, zdrowa osoba, której partner daje mnóstwo powodów, po prostu kończy związek- a nie sprawdza, szpieguje, osacza. Mój ex nakrył mnie tysiąc razy na kłamstwach- bo mnie śledził. I co? Nic, nawet jednego słowa, ze to koniec- tylko awantura a potem grożenie, ze się zabije, że mi wybaczy bylebym nie odchodziła. Skolonowana- z mojej strony na początku to była miłość, zakochanie. No ale na Boga, jak można żyć z osobą, która węszy, szpieguje, nie ufa i na dodatek jest zadrosna nawet o młodego wykładowce na studiach?? Czy z jego strony to była miłość? Nie sądzę..Jeśli juz to jakaś chora....

Zwolenniczko sa osoby, ktore odchodza a sa ktore daja szanse. Zaliczam sie do tej pierwszej grupy, ale nie oceniam i nie kwalifikuje od razu jako chorych osoby z grupy drugiej.

kolejny bardzo mdry temat :D umysłowy półgłowek sie rozwija :D:D

no dobra,ale jesli partner jest w porzadku to czy osobowosc borderline i tak sie ujawni?czy jednak musza byc jakies boddzce(klamstaw,zdrady)?

on ja zdradzal i oszukiwal.

Nie musi miec do tego podstaw aby się ujawniło. Ale po takim rollercosterze jaki zafundował jej autor mogła wyjść z tego nieco zaburzona, tak samo jak po związku z bpd :)

wiem,ale ja mowie o sobie. pasuje idealnie do borderline i tak mysle czy borderline zniszczy kazdy zwiazek (nawet ten udany) czy partner jednak pomaga w ujawnieniu sie zlych cech? moj partner akurat do porzadnych nie nalezal.klamstewka byly na porzadku dziennym.

Zakompleksiona myszka, samotna, nieposiadająca grona fajnych przyjaciół spotkała "szalonego" towarzyskiego imprezowicza, niedojrzałego ale fascynującego i kolorowego, ktory okazał jej zainteresowanie. Wcale mnie nie dziwi, to ze sie zakochala tak mocno. To było nieuniknione bo ktos kto nie ma wielu doświadczeń z plcia przeciwna, nie udziela się towarzysko itd bardzo latwo wpada jak sliwka w kompot czyniąc byle chłystka/pierwsza lepsza centrum swojego świata...Nie trzeba było z nią zaczynać autorze znajac siebie i widzac, jaka jest ta dziewczyna - zwiazek z kims takim zagubionym, bez przyjaciol itd to odpowiedzialność jak cholera. Zreszta w takich zwiazkach z reguły cos nie gra bo one sa oparte na dosc asymetrycznej relacji- jedna osoba ma slabsza pozycje w zwiazku, bardziej potrzebuje partnera niz on jej i dlatego na dluzsza mete zaczyna robic sie toksycznie!!!Skoro historia skonczyla sie tak jak było do przewidzenia to juzswojej eks nie rozdrazniaj dodatkowo jakimis propozycjami spotkan "na plaszczyznie kolezenskie" bo tylko macisz jej w glowie.

kurde jak tam czytam to wychodzi na to,ze on ma osobowosc piotrusia pana,a ona borderline.to sie dobrali

zniszczy, a raczej zatruje, każdy związek. Swoją toksycznością, więc jak masz powody to nie szukaj u siebie bpd bo to nie tylko strach przed porzuceniem czy "nadmierna" podejrzliwość, prowokowanie kłótni, to coś o wiele gorszego. Okaleczasz się? W jakikolwiek sposób, psychicznie lub fizycznie? Jeśli nie posuniesz się do tego, to raczej nie jesteś.

no nie az tak zle nie jest ze mna,ale czesto mam poczucie pustki i bardzo niska samoocene no i tez czesto wyobrazam sobie jak sie zabijam(chociaz wiem,ze tego nigdy nie zrobie )

To nie jesteś :) Masz podobnie do mnie, może to tylko osobowość w stylu borderline (jest coś takiego) a nie samo bpd, masz jakiś tam rys tego zaburzenia ale dość łagodny

gość z 14:41- ale ja nie mówię o dawaniu szans. Ja mówię o tym, że momentami odnosiłam wrażenie, że on się "jarał" tym, ze mnie na kłamstwie przyłapał. Bo miał pretekst, żeby się nad sobą użalać.

kurde autorze jak ja nienawidze takich jak ty.tez kiedys takiego kochalam. bylam najlepsza,cudowna,na zawsze.rok pozniej zakochal sie w innej.co ja sie wyplakalam,nacierpialam,a on potrafil pojawic sie bez zapowiedzi i klepnac mnie w tylek,a ja myslalam,ze to znaczy,ze nadal cos do mnie czuje.na szczescie pajac wpadl z jakas laska.

Autor do odstrzału, żeby nie siał spustoszenia dalej, dziewczyna na porządną terapię.