Czemu dla facetów jestem tylko koleżanką?

Poznałam faceta. Właściwie to wspólna koleżanka nas ze sobą poznała, bo podobno on mnie gdzieś tam zobaczył i koniecznie chciał poznać mnie bliżej. Podobno tak jej o to suszył głowę, że ona w końcu za moimi plecami doprowadziła do tego spotkania, żeby mieć święty spokój. Mam podstawy, by sądzić, że on mnie polubił. Jednak od tamtej pory powtarza się jeden schemat. On mnie często zaprasza, a to na piwo, albo wyjazd za miasto. Ale ZAWSZE robi to przez koleżankę. Ciągle spotykamy się we trójkę, co jest już trochę męczące. I wszystko wskazuje na to, że ta znajomość nie posunie się dalej. Zastanawia mnie, co jest ze mną nie tak. Czemu wszyscy faceci, którym się mimo wszystko podobam, zawsze poprzestają na koleżeńskiej relacji? Inny przykład. Rok temu poznałam faceta, który wręcz oszalał na moim punkcie. Ciągle kręcił się gdzieś obok, wszyscy moi znajomi widzieli, że na mnie leci. Jednak mimo, że nie mógł odkleić ode mnie rąk, nigdy nie pozwolił sobie na nic, co mogłabym odebrać jako jednoznaczny sygnał, że coś do mnie czuje. W czerwcu wyjechał za granicę. Wciąż utrzymujemy kontakt, ale szanse na coś więcej zostały już pogrzebane. Przykładów mogłabym przytoczyć znacznie więcej, ale nie o to mi chodzi. Czuję się, jakbym roztaczała wokół siebie mur, którego nikt nie potrafi zburzyć.

wiesz, mam tak samo z tym murem, wydaje sie taka niedostepna, jestem mila i nie strasze, ale troche trzymam facetow na dystans jednak, chcialabym, zeby jakis odwazny sie trafil :D

zapewne masz rację,czasami podświadomie wysyłamy takie sygnały które blokują innych,musisz sama do tego dojść,powodzenia:)

moze wysylasz niewerbalne sygnaly "nie jestem zainteresowana" a oni nie sa wystarczajaco uparci i wola zrezygnowac niz zostac odrzuconym

Zaproś go gdzieś. Może wtedy się ośmieli.