Problemy w ciąży kto pogada pocieszy

Witajcie... Siedzę od wczoraj w domu i jestem załamana... Nie mam nawet z kim pogadać, a nie chce truć w kółko mężowi i znajomym i tak są bardzo cierpliwi dla mnie. Jestem w 8 tygodniu ciąży. Wszystko było w porządku i tydzień temu było widać serduszko, lekarz powiedział, że wszystko ok, dobrze się czułam i powiedział, że mogę spokojnie pracować. A wczoraj rano w pracy ni z gruszki ni z pietruszki plamienie krwią... :( Tak się przeraziłam, że o mało na zawał nie zeszłam, to samo moja przełożona... I od wczoraj siedzę w domu, mam leżeć i się oszczędzać, zażywam dużo progesteronu, ale czuję się z tym fatalnie... Lekarz powiedział, że z płodem wszystko ok, serduszko mocno bije, zresztą widziałam to, a plamienie to niedomaganie macicy i trzeba ją wspomóc progesteronem. Jestem załamana, każdy mówi, że ciąża to nie choroba, że na zachodzie nie dają żadnych leków, że powinnam pracować normalnie. Fatalnie się z tym czuję psychicznie, jak nie prawdziwa kobieta... Wiem, że jeśli stracę tę ciążę, nie zdecyduję się na następną. Pociesza mnie tylko myśl, że mam synka (3,5) roku, ale z nim też leżałam całą ciążę. Potem przeszłam operację na sprawy kobiecie i teraz miało być już wszystko w porządku, a tu znowu coś nie tak... Tak się chciałam wyżalić i może pogadać z dziewczynami w podobnej sytuacji... Czuję się, jakbym nie zasługiwała na tę ciążę i jakbym na siłę chciała ją zatrzymać, wbrew temu co dla mnie los szykuje... Nie mogę znieść myśli, że dla innych kobiet największym problemem są mdłości i spokojnie wszystko robią i nic im nie jest, a ja jak inwalidka, znowu muszę uważać na wszystko.