nienawidzę mojego charakteru

Jak w temacie... Jestem mało przebojowa, cicha, mało mówię...W kontaktach z facetami nigdy nie sprawiało mi to trudności - mam super faceta. Ale gorzej z pracą! W pierwszej pracy miałam trudność z nawiązaniem kontaktu z współpracownikami, z nikim prawie nie gadałam mimo prób...W drugiej pracy z współpracownikami było super, nawet po pracy chodziliśmy na wspólne wypady, ale słyszałam przypadkiem kiedyś jak szef mówi właśnie że jestem mało przebojowa i się mało odzywam w większym gronie, szczególnie przy nim się stresowałam. Teraz znów poszukuję pracy byłam już na z 6 rozmowach kwalifikacyjnych, byłam ostatnio na rozmowie w pewnym salonie w którym rekruterka powiedziała mi że chce żebym się przed nią otworzyła, bo się spinam itp. a ja nie umiem tak przed obcą osobą, szczególnie taką która mnie ocenia! Musiałam się komuś wygadać. Najgorsze to, że jestem jaka jestem i nie umiem się zmienić. Jak kogoś znam to jest spoko, gadam śmieję się i jestem śmiała. Bardzo się boję nawet jak się dostanę do jakiejś pracy to że się nie sprawdzę, albo że znów z nikim nie będę umiała złapać kontaktu, a teraz ciągle w ogłoszeniach jest wymóg: łatwość nawiązywania kontaktu. Nie dość że w moim mieście ogólnie nie ma pracy to jeszcze ja z taką osobowością jestem skazana na wymarcie.

dodam jeszcze, że ''I feel like a s**t'' :( po każdej rozmowie

aaaaa

Mam podobny charaker ale mi on nie przeszkadza, kazdy jest inny swiatu sa potrzebni ci przebojowi i spokojni:-) zacznij to akceptowac a z czasem przestaniesz o tym tak obseyjnie myslec i bedziesz sie otwierac naturalnie z wlasnego doswiadczenia tak ci radze:-) a ile masz lat? :-)

mam 26lat... tylko gdzie szukać pracy mają tacy jak my? a Ty gdzie pracujesz (jeśli można wiedzieć) ja mam wrażenie, że tacy jak ja są światu niepotrzebni...

ja jestem taka sama, a do tego jestem handlowcem I każdy mi się dziwi, jak to możliwe. Ale sprawdzam się w tym co robię. To, że ktoś Ci każe się otworzyć, będąc egzaminowana, to jest ściema. Każdy wtedy gra I udaje. Jeden lepiej inny gorzej. A takich właśnie spokojnych, myślących raczej trzeba więcej niż mniej. Ty masz swój charakter, skup się na mocnych stronach, wypisz je sobie I podkreślaj na rozmowach, bo popadasz w paranoję negatywnych.

Pracuje w sklepie:-) czasem jest ciezko bo to kontakt z ludzmi itp staram sie nie nakrecac. Z checia poznalabym druga taka osobe jak ja:-) jeszcze mi sie nie zdarzylo spotkac kogos niesmiaego czy bardzo spokojnego, ciekawe jak bym debrala ta druga osobe,czy denerwowaloby mnie w niej to co nie lubie w swoim charaterze:-)

No tak, ale na tej rozmowie rekrutacyjnej trzeba się ''sprzedać''. Czasem nawet udaję pewną siebie itp. Ale wiadomo - to tylko poza.. Jeśli chodzi o mocne strony to na pewno to jest pracowitość, bezkonfliktowość, solidność, umiejętność wyłapywania błędów, lubię się skupiać na konkretnych zadaniach i je realizować krok po kroku, lubię konkrety a nie takie gadanie o niczym... Nawet przez chwilę byłam nauczycielką mimo mojego charakteru i dałam sobie radę prowadząc grupę. Tylko ja po prostu potrzebuję konkretów... Nie umiem gadać o niczym albo wymyślać odpowiedzi na głupie pytania rekruterów typu co będę robiła za 10lat(nie wróżę ze szklanej kuli!!) I nie lubię każdemu odsłaniać siebie, a najbardziej nie lubię opowiadać o sobie..

Ciekawe jak ja bym się sprawdziła w sklepie....Np. takim z ciuchami, bo do spożywczego to już wiem że się nie nadaję (miałam krótki, nieprzyjemny epizod...)

Ja wiem, ze jestem niesmiala, zawsze bylam, ale mam jakas latwosc nawiazywania kontaktow ale zajmuje mi to czas i musze czuc ze ta osoba jest przychylnie nastawiona. Jesli nie, nie ma szans. Pracuje w biurze w norwegii i ciezko mi tez mowic w grupie szczegolnie ze jestem jedynym obcokrajowcem, jezyk umiem ale wiadomo kazdy sie boi ze zrobi blad i w ogole tak w calej grupie wstydze sie jakos. Nie lubie tego w sobie, ze sie przejmuje wszystkim.

O ja też przejmuje się wszystkim, i martwię się np. jak osoby mnie oceniają, co o mnie myślą...Ogólnie jestem wrażliwa..

To do dziela szukaj ofert pracy w odziezowym:-) ciezko mamy ale jaka potem duma ze udalo sie przebrnac:-) a co bylo nie tak w spozywcym? Uciekam stad zajrze wieczorem,mileo dnia do zobaczenia:-) :-)

W spożywczym byłam ja jedna z taką starą, wredną babą na cały sklep samoobsługowy-musiałam obsługiwać kasę, podawać towar(część towaru była za moimi plecami-musiałam ważyć ciastka, wędliny itp), i patrzeć jednocześnie czy nikt nie kradnie na sklepie. Nigdy wcześniej nie miałam z taką pracą styczności. Nawet nie znałam obsługi kasy, zresztą nie zdążyłam się nauczyć bo już po 2 dniach facet powiedział że widzi że się do tego nie nadaję, nie ogarniam i mi podziękował(co za upokorzenie..)

jeszcze ta ekspedientka się wyśmiewała że ja - pani mgr i przyszła do spożywczego sprzedawać ..

a jak z wygladem,jak sie ubierasz?

Ubieram się ładnie,schludnie i dbam o swój wygląd. Na rozmowy zakładam (hm w sumie zależy gdzie..) ale ogólnie dżinsy i marynarkę, tak na wpół formalnie. Zresztą wcześniej miałam spore powodzenia u facetów, a teraz od wielu lat mam swojego jednego, jedynego, wymarzonego. Mimo, że mam wiele kompleksów.

mozesz podac gg?

Mogę, ale nie chcę.

też tak mam, chciałabym się zmienić ale nie potrafię. Z takim charakterem ciężko mi jest też kogoś poznać. Każdy woli pewne siebie, rozgadane ekstrawertyczki. Gdzie/jak wy swoich facetów poznałyście?

czemu? mam podobny problem

to odezwij sie na moje:49857739

ja poznałam na gg :)

czy ktoś jeszcze ma tak jak ja i jak sobie z tym radzi??

chyba nie..:(