Dlaczego z rodzicami nie da sie szczerze rozmawiac

moja matka nie toleruje szczerosci, nie moge jej powiedziec jak sie czuje, ze ktos mi przykrosc zrobil, ze ona byla chamska wobec mnie, ze nie powinna tego robic albo ze nie powinna czegos tam mowic, nie moglam nigdy powiedziec ze cos mnie boli ze mam jakis problem bo kwitowala to: e tam....nie moge nikogo pochwalic bo sie na mnie drze, kiedys jak powiedzialam ze przykro mi bylo jak mnie zwyzywala to myslalam ze mnie zabije, nie mozna jej zwrocic uwagi, furiatka wyzywala mnie od k***w, a zawsze bylam porzadna osoba, niby jestesmy rodzina na poziomie ale w 4 scianach zupelnie co innego, a jak pytalam ja czemu mnie nazywala brzydko to zawsze mowila: a ty pamietasz o takich sprawach....mam ponad 30 lat i coprawda nie mieszkam z rodzicami ale czasem odwiedzam, nie jestem w stanie z nia rozmawiac, a na dodatek moja matka strasznie plotkuje na mnie przed moim rodzenstwem i odwrotnie, boze nigdy tego nie zrozumiem to moja matka a zwyczajnie mnie obrzydza, co mam zrobic zerwac kontakt? ale jak?

ma taki charakter po prostu znajdź sobie inną osobę do zwierzeń moja np. jest nerwowa i zachowuje się czasami jak osa tylko by w tedy żądliła i żądliła

to kwestia tego jaki sama wyniosła model rodziny z własnego rodzinnego domu, pewnie jej matka też taka była myślę też że wiele takich zachowań rodziców wynika z tego że sami nie radzą sobie z własnymi frustracjami i emocjami i zapominają że powinni być wsparciem dla własnych dzieci jeśli ktoś sam nie radzi sobie w własną psychiką i problemami jak ma mieć cierpliwość dla dziecka ? nie każdy nadaje się na rodzica po prostu, niektórych to przerasta i gdy dochodzą codzienne stresy, praca to rodzice odbijają to sobie na własnych dzieciach