Dla wykładowcy jestem tylko kolejnym numerem w dzienniku!

Jestem oburzona. Kilka tygodni zajęć a oni nadal nie znają mojego imienia i nazwiska. W moich poprzednich szkołach to było nie do pomyślenia. Zawsze uczęszczałam do szkół o małej liczbie uczniów i kadrze z pasją. W licealnej klasie miałam 9 osób w klasie, wspaniałego wychowawcę, który o wszystkim nas informował, zaangażowaną dyrektorkę i świetną atmosferę a na studiach - szkoda mówić. Denerwuje mnie to.

to rzuć to , nie trzeba mieć studiów żeby żyć

Nie wyobrażam sobie nie skończyć uczelni, czułabym się jak śmieć. Jestem ambitna i intelgientna, szkoda byłoby tego nie wykorzystać.

witamy w dorosłym życiu, w którym nie jesteś pępkiem świata

http://free.amciu.com/news.php mozecie sprawdzic

inteligientna, no tak prowokacja. No to pa lala

To był podszyw! Naprawdę nie lubię czuć się anonimowo, a na studiach wykładowcy ledwo co kojarzą mnie z twarzy. Nie przykładają się do wykładania przedmiotu, tylko wymagają a nic od siebie nie uczą. Moi rodzice mi niby współczują ale z drugiej strony mówią, że niestety muszę przez to przebrnąć, bo to nie jest prywatne liceum itd. A ja czuję się zwyczajnie zagubiona i pozbawiona tożsamości.

to znaczy ,że się nie wyróżniasz, sprawiasz wrażenie osoby przeciętnej więc nikt nie czuje się zobowiązany pamiętać twojego imienia. mnie wszyscy wykładowcy zapamiętali już pierwszego dnia, zawsze wybierali mnie do jakichkolwiek zadań. bądź pewna siebie i zadbaj o wygląd.

moje też zapamiętali juz pierwszego dnia bo sie okazało ze w wakacje miałam romans z jednym z nich, no ii teraz kolejka kurcze do mnie stoi ;)