rozstanie

Hej. Od razu z góry proszę o brak hejtów czy innych. Piszę tu, bo potrzebuję wsparcia i nadziei na to, że jakoś się ułoży. Parę dni temu rozstałam się z chłopakiem. Jeśli jakieś rozstanie można nazwać pieknym to to chyba takie było. Byliśmy razem pięc miesięcy (wiem, że to niedługo) i spędzaliśmy ze soba mnóstwo czasu, praktycznie każdy dzień. Zdążyliśmy się w tym czasie zaprzyjaźnić, a ja zakochać. Jednak od pewnego czasu widziałam, że coś jest nie tak. Wiedziałam, że przy następnym spotkaniu to będzie koniec. Powiedział, że jestem dla niego bardzo ważna, że bardzo chciał, żeby nam się udało, ale że się nie zakochał i nie wie dlaczego tak jest. Twierdzi, że był ze mną bardzo szczęsliwy, że nie chce tracić ze mną kontaktu, bo jestem dla niego ważna, ale on tego nie czuje.. A ja jestem teraz w rozsypce. Bo skoro dwoje ludzi dogaduje się na każdej płaszczyźnie życia to dlaczego to nie wypala? I jesli to nie wypala, to co ma się udać? Myślicie, że on za jakiś czas może zrozumie, co naprawdę do mnie czuje? Czy powinnam dać sobie spokój, odpuścić wmawianie sobie, że on do tego dojrzeje, że to do niego dotrze i zająć się sobą? A może mnie po prostu nie da się pokochać, może ja zawsze będę tylko czyjąś przyjaciółką... Proszę o jakieś słowo wsparcia, o jakąś poradę jak sobie z tym dalej radzić...

Urwij z nim kontakt bo im dalej tym bardziej będziesz cierpiała. Powiedział Ci wprost, że nie kocha, to tak to przyjmij. Zdystansuj się, gdyż Twoje uczucie nagle nie wyparuje i w każdym jego słowie, gescie będziesz doszukiwać się miłości, będziesz się łudzić. Nie bądź naiwna prosę Cię. Poza tym jeżeli jednak miałby Cię kochać a znikniesz mu z zasiegu i pola widzenia, to szybciej sobie to uświadomi.