Do teraz pękam ze śmiechu

W piątek koleżanka z pracy poprosiła mnie, czy bym nie pojechał z nią jutro (czyli w sobotę) na lotnisko odebrać męża, córkę i teściową. No problem. Mówię to po powrocie do domu mojej kochanej narzeczonej a ona od razu, że co, nie mogła sobie innego jelenia poszukać itd. Spoko mówię, to w porządku kumpela, popsuło jej się auto, trzeba jakoś pomóc. “Jadę z Tobą”, “Przecież się nie zmieścisz, po za tym Wiesz jak obładowani są ci co wracają z Polski”. Cały wieczór cisza. W sobotę przyjeżdżam po kumpelę, czekam, jak to baby, na wszystko mają czas, nagle widzę w prawym lusterku samochód przyszłego szwagra. It isn’t true pomyślałem. Kumpela przyszła, wsiadła, jedziemy na lotnisko. W lusterku obserwuję jadą za nami, dwie osoby, czyli pewnie mój przyszły szwager i moja kochana narzeczona. Dojechaliśmy szybko, było jeszcze pół godziny do przylotu. Weszliśmy do terminalu, mówię do kumpeli; “Nie rozglądaj się, wchodzimy do toalety i za jakieś 5 minut wychodzimy drugim wyjściem od strony odlotów.” Minę miała zdziwioną ale zrobiła jak powiedziałem. Przy szczaniu stwierdziłem, że mam scyzoryk w kieszeni. Wychodzimy drugą stroną jak umówione, mówię kumpeli, “Idź teraz po Jarka, ale tutaj dookoła, ja zaraz dojdę” i w te pędy na parking. Wykręciłem wszystkie cztery wentyle. Wkładam scyzoryk do kurtki a tam Erding z pracy. Dawaj, ładnymi literami wypisałem na szybie “Na pohybel zazdrośnikom” i sprintem z powrotem do kumpeli. Musieliśmy jeszcze troche poczekać ale w końcu pojawili się. Spakowaliśmy się i ruszamy. Widzę moich kochanych jak stoją przy samochodzie. Podjeżdżam “Hi, nic nie mówiłaś, że się gdzieś wybierasz. Czekacie na kogoś czy lecicie gdzieś ?” Odwrócili się i udawali, że nic nie słyszą. Moja kochana nie odzywa się do mnie do teraz a jak się na nią spojrze, to robi się czerwona jak burak. Flaszkę od Jarka musiałem wypić sam.