bardzo mi źle :(

bardzo proszę o jakąś pomoc. mam na studiach w grupie kolegę, którego nie trawię. bardzo lubie siebie, jestem zabawną, rezolutną, towarzyską dziewczyną,ale na studiach nie jestem sobą... mam faceta 2 lata, za którego oddałabym życie ( :) ) i bardzo bolą mnie nieprawdziwe historię, które rozpowiada kolega z roku, że się z nim całowałam na juwenaliach i ogółem mega na niego lecę (owszem, dużo się z nim bawiłam jako z kolegą, ale dlatego, że nie chciałam z innymi chłopakami z racji tego, że nie chiałam być nie fair w stosunku do mojego ukochanego). teraz nagadał połowie roku. Mi w oczy powiedział, ze tez jest oburzony ze ktos tak mowi, a wiem, ze wrocil do mieszkania i mowil, ze byłam z nim porozmiawiac i poprosić go żeby nie rozpowiadał, że się całowaliśmy... zero honoru... bardzo mnie to boli, nigdy bym w życiu czegoś takiego nie zrobiła. teraz chłopaki w grupie, wcześniej super kumple, czuje jak mnie obgadują... to mega slabe... jestem ładną dziewczyną, to nie próźność to fakt, wczesniej wszyscy byli moimi kolegami, a teraz... nie umiem sobie z tym poradzic, w zyciu nie mialam z nikim konfliktu. dodam, że w mojej rodzinie "genetyczną" chorobą jest nerwica i wiem, że to nie jest jakaś tragedia, ale mi to siedzi caly czas na głowie. ktos mial podobne przezycia, porady? odnośnie sytuacji lub nerwicy?

U mnie w rodzinie nerwica jest genetyczna bo zawsze od pokoleń ojciec wykorzystywał córkę każąc jej rozchylać pośladki i penetrował jej anusa kijem od szczotki :(