Jedno życie, a tak wiele przeciwności.

Nie wiem już komu mam się "wygadać". Może zacznę od początku. Byłam wtedy w gimnazjum, przyjaciółka wciągnęła mnie w internetowe znajomości(tak te dozwolone od 18 lat.). Wtedy były one niegroźne. Miałam własne pasje (grałam rekreacyjnie w piłkę nożną), miałam przyjaciół, nie czułam się samotna. W 3 klasie gimnazjum miałam wypadek (to było pewnego dnia, gdy wybrałam się z przyjaciółką na pogorię, był to wypadek rowerowy...straciłam przytomność i ocknęłam się na asfalcie). Skutkiem wypadku były: odarcia, siniaki, jedna złamana jedynka i druga ukruszona. Tę ukruszoną jakoś udało się naprawić, ale ta złamana towarzyszyła mi długi czas. Moi rodzice z plotek usłyszeli, że naprawienie takiej jedynki to ogromny koszt i zignorowali to. Oni nie wiedzieli co ja przeżywałam w szkole. Po tym jak męczyłam się z tym 4 lata, zgłosiłam się do stomatologa i koszt tej jedynki wyniósł jedynie 200 zł, podczas, gdy oni szacowali to na jakies kilka tysięcy.Do tego dochodzą problemy z trądzikiem, aktualnie jest lepiej, lecze się, ale gdyby moi rodzice zareagowali wczesniej to tez oszczędziłoby mi wielu przykrości. Kolejnym moim problemem jest asymetria piersi, jedna z nich jest wieksza i nienaturalnie opada w bok, podczas, gdy druga jest normalna, jedrna. To niszczy mi życie. Nie wiem co z tym zrobić, zamierzam wybrać się do ginekologa i może on mi coś poradzi. Pewnie jedynym wyjściem jest operacja, na którą nie mam środków. Pewnie pomyslicie, że jestem dziewczyną bez zadnych pasji, zamkniętą w sobie etc, ale tak nie jest. jestem wolontariuszką w schronisku, mam niewielu znajomych, większość to znajomości internetowe, które się rozpadły. Czuje się cholernie samotna. To, że nie mam przyjaciół wiąże się z tym, że nie mam ich nawet gdzie zaprosić, moj dom wymaga remontu, ale moi rodzice się tym nie przejmują. Narzekaj, że nie maja kasy, a na pierwszym miejscu są fajki. To wszystko niszczy mi życie, nie mam w nikim wsparcia. Chciałabym mieć chłopaka, nic w tym trudnego, dopóki nie będę musiała zaprosić go do siebie, czy rozebrać się przy nim. jest jeszcze jeden problem z moim ciałem. Szybko dorastałam i w wieku 18 lat, mam sporo rozstępów, szczególnie na pupie i udach... nie wiem co mam robić. Chciałabym pójść na studia, ale chyba lepszym wyjściem byłoby znaleźć prace i spróbować odkładać na operacje.... nie mam już sił... To wszystko mnie niszczy....

super, tematy o samochodach są ważniejsze....standardowo...niepotrzebnie wszystko pisałam bo przecież i tak nikt tego nie przeczyta oprócz mnie samej...

a nie mozesz tych wad zaakceptować? kazdy cos ma, na niektóre rzeczy mamy wpływ, na inne nie, na rozstępy są kremy specjalne, ktore trzeba regularnie dluzszy czas stosowac

gośc, tak wiem...ludzie zyja z takimi problemami, zakladaja rodziny etc, wiem tez, ze maja gorsze problemy.... tylko, że ja chce innym oszczedzic tych rozczarowan... angazuje się w wiele rzeczy, wolontariat to moje zycie, tylko, że samotności nie wypełni się kolejnymi pasjami..., a ja nie potrafie byc z kims kiedy wiem, ze nie potrafię sama siebie zaakceptować, a co dopiero ktoś inny...

zęby zawsze można skorygować co do piersi, wiele kobiet ma asymetrię, ja też mam i jakoś nigdy się tym nie przejmowałam, zakładam ładny stanik i tyle, rozmiar dobieram do tej większej piersi, z tej miseczki wyjmuję wkładkę i umieszczam ją w drugiej miseczce, wtedy rozmiar się wyrównuje i jest ok jeśli chodzi o cerę, też można polepszyć jej stan, nawet niewielkim nakładem i bez wizyt u dermatologów czy kosmetyczek w aptekach są dostępne niedrogie kremy z kwasem migdałowym złuszczającym i wyrównującym skórę np. seria Pharmaceris, specjalnie dla cery z trądzikiem co do rozstępów, która dziewczyna ich nie ma ? też mam rozstępy z okresu dojrzewania: na udach, piersiach, pośladkach nie zwracam już na nie uwagi, jedynie na plażę czy basen noszę szorty zamiast bikini jesteś młodą fajną dziewczyną i niepotrzebnie wpędzasz się w kompleksy rozejrzyj się wokół, ludzie to nie idealne lalki Barbie, każdy jest inny, każdy ma wady, mniejsze lub większe, istotne jest nauczyć się maskować te które da się maskować a te których nie da się zamaskować zaakceptować

gosc z zebami jest oki, poradzilam sobie z tym juz... z cera tez jest coraz lepiej...jeszcze troche, a wyjde do ludzi bez niczego na twarzy.. tylko te piersi to moj ogromny problem....doskwiera mi samotnosc, a ciagłe trzymanie na dystans facetów, którzy chcieliby czegos wiecej jest bezsensu...tylko, ze w koncu nadejdzie ten czas, ze bedzie trzeba pokazac sie nago...a tego nie zniose... nio i moi rodzice, ktorzy nie widza, ze niszcza mi zycie, tym, ze nie chca nic zmienic...