Myślę nad całkowitą rezygnacją ze studiów

Słabo zdana matura, tylko jedna obowiązkowa podstawa na powyżej 70 % (język), reszta do 60 %, dodatkowe rozszerzenia na max.. 22 %. Studia 2 kierunki na jakie udało się dostać (ale całkiem się podobały i niezły poziom naprawdę) zawalone przez własną głupotę i strach w ciągu 2 lat. Szkoda mi już czasu na szukanie kolejnego na jaki fuksem się dostanę, a na byle jaki zapchajdziurę na gorszym uniwerku też nie mam ochoty iść. Skoro jestem tak durna, to widać się nie nadaję na studia. Rodzice mnie chyba zabiją, bo bracia pokończyli (choc o gorszym poziomie niż te na których ja byłam, jeden nawet na niepublicznej uczelni) ale ważne źe inżyniera mają, taa (nie pracują w zawodach) i w ogole całe młodsze pokolenie od strony ojca. Już mnie zresztą Alew jego rodzinie dziwnie traktują.

Przepraszam za błędy, jestem na telefonie Matka mało nie wyjdzie z siebie, tak jej zależy, żebym skończyła cokolwiek, kazała mi iść choćby na socjologię wcześniej, oczywiście ja mądra a w życiu..

Na którym jesteś roku i co właściwie studiujesz? jesteś przekonana,ze nie dasz sobie rady czy to chwilowe załamanie;)?

Na 1, taki kierunek inżynierski Nienawidzę niektorych przedmiotów, a one będą już do konca studiów (rozne odmiany). Reszta jest OK Poprzednio pewnie bym zdała, gdybym się spięła (a wyleciałam za nieobecności z powodow zdrowotnyxh), ale jestem mało zaradna Jeszcze wcześniej pisałam dodatkowy przedmiot rozszerzony na maturze (rok po mojej wlasciwej). Jak zdalam, kazdy z was widzi.. Moj rocznik w tym roku bedzie sie bronil, a ja sierota sie uzeram dalej ze studiami. Jakbym miala jaja i byla zaradniejsza i nie byla taka wielka zasadnicza perfekcjonistka, to poszlabym na byle co juz w 1 roku (mialam isc na haha ogrodnictwo, ale sie zbuntowalam), tylko co by mi z tego przyszlo. A teraz w dodatku z dzieciakami chodze, co sie zachowuja gorzej niz ja w podstawowce. Ale moja grupa dziekanska jest ciut dojrzalsza i w zasadzie da sie z nimi dogadac:) jednak pal licho ludzi, nie o to tutaj chodzi

Szkoda mi tylko mamy. To nie jest tak ze to jej ambicje, to ja wybieralam sobie pewne kierunki, ona radzila inne, ale tez cieszyla sie, ze wybieralam te ciut trudniejsze Wiem jak sie bedzie czula. Ja tez, jak przegraniec pewnie i szkoda, bo fajnie byloby cos skonczyc, ale nic na sile, przyplacone duszeniem sie z nerwow i przeciskac sie byle jak. Szkoda mi nawet niektorych wykladowcow, bo to jaki ja poziom ootrafilam zaprezentowac na poczatku studiow (mialam zaleglosci spore), to hoho. I zdaje sobie z tego sprawe. Student musi prezentowac poziom, obligujesz sie do czegos podejmujac studia, a nie ze masz rzuty i raz cos lepiej, drugi raz wrecz boisz sie nauczyc, a inne przedmioty cie przerazaja bo nie wiesz jak doswiadczenie zrobix, mimo ze ci to pokazali pol minuty temu i jak ta sierota opierasz sie na innych (cale zycie polegam na innych, bo widze jaka jestem niekompetentna, a nawet jak niekoniecznie to i tak stres mnie zjada do konca) Szkoda.. Wiele ludzi ma problemy i konczy studia, nawet nielubiane i to w calosci. Moim problemem widac sa studia same w sobie (bo z praca w zasadzie nie mam jakiegos wiekszego problemu)

A jak sobie radzicie.na.studiach? Bo sie domyslam, ze dobrneliscie chociaz do 1 sesji :d ja nie jestem prawdziwym studentem, bo na tamtych nawet do sesji nie dobrnelam! Moze pojde do jakiejs szkoly policealnej od lutego, chcialam ciagnac studia i zaoczna pol nawet teraz (jak zwykle - sztuczne ambicje), ale stwierdzilam, ze zaczne od lutego. I btw to ja ze stresem ciaglw walcze i i tak staram sie nie opuszczac, ale jak sie nie zalamac, jak stoisz jedyna wsrod grupy na praktycznych i nie wiesz co robic, bo nawet danych z zad nie umiesz odczytac bo sie zacielas. I ponosisz porazke za porazka, nawet jak siedzisz nad ksiazkami.

Też sądzę, że nie nadajesz się na studia.. Przykro mi

Up

Faktycznie po co tępakowi studia? Nie blokuj miejsca zdolniejszym

Nawet sie juz nie obrazam, bo mam przeswiadczenie, ze to prawda Ide spac. Rano musze sie poduczyc na kolokwium, bo caly dzien w domu siedzialam i tego nie zrobilam, mowiac sobie, ze sa pol h zrobie, bo to i tak proste (bo tak faktycznie jest). Moze to prokastynacja, albo po prostu jestem idiotka. Ale trzeba przyznac,ze uczylam sie czegos innego, choc i tak za malo

.

Up

.

up

Powiedziałam coś o tym matce i reakcja była, jaka sądziłam. Także krzyki, mówienie że zawalam jak zawsze wszystko i że MUSZĘ skończyć studia. Cóż.

up

..

up

;b