moj ojciec codziennie doorowadza mnie do placzu, dzis caly dzien spedzilam na pl

Akaniu. Brałam udział w olimpiadzie z historii. Uczyłam sie bardzo pilnie, codziennie od powrotu do szkoły do późnego wieczoru, czyli tak 21 siedziałam w książkach, myśląc, ze test bd w połowie grudnia, niestety pisaliśmy go dziś, a ja nie przypomniałam nawet najważniejszych rzeczy, bo sądziłam ze zostawię na koniec! Ale nie przydałyby mi sie, dlatego ze test był.. Nieziemsko trudny, a pytania, większość pytań chyba z kosmosu. Cala noja wiedza, która do tej pory zdobywałam przydała mi sie w dwóch pytaniach, na tyle tez odpowiedziałam.. Reszta nie wiem skad, na pewno nie z podrecznikow. Co najgorsze przeglądałam testy sprzed roku, dwóch, były bardzo łatwe, myślę, ze mogłabym nawet napisać na ok 80% jakby dobrze poszło. Tutaj przerazilam sie i oddalam praktycznie pusty test, nawet nie próbowałam zgadywać, czy nawet trochę pomyśleć, bo po co? Zdobędę dwa punkty, jeśli w ogóle.. Myślałam by wiedzac jak wyglada taki test juz dziś zacząć przygotowywania, poswiecec codziennie pol godziny jednemu tematowi, w weekendy więcej, a w wakacje zacząć porządnie pracować, od początku przyszłego roku aż do następnego testu również, dlatego ze mam szanse napisać w 3 kl, teraz właściwie bylo to na spróbowanie.. Jednak moj tata robi mi afery. Dla mnie to nie jest fajne. Przeznaczylam sporo czasu na naukę przez ostatni miesiąc nie dawałam sobie odpocząć, a nic mi sie nie przydało, w dodatku nikt mnie nie powiadomił ze test jest tego dnia, zdazylabym sobie przypomnieć, a wcześniej nie chodziłam do szkoły, dlatego nie wiedziałam. Popłakałam sie, bo on zamiast mnie zmotywować bym próbowała za rok, krzyczy i mówi, ze to niemożliwe.. ze tak napisałam. zamiast cieszyć sie ze spróbowałam, powiedzieć, ze to nic i za rok pójdzie lepiej krzyki. to okropne mieć takich rodziców. To nie pomaga uwierzcie, dla ucznia nerwica nie jest fajna, a ja za kazda 4 musze ja przeżywać. Co dopiero za takie coś.. Gdzie nic nie trace.

Głowa do góry i nie przejmuj się. Nie nauka jest w życiu najważniejsza a we wszystkim trzeba zachować zdrowy rozsądek, żeby nie zwariować. Następnym razem pójdzie lepiej, nie daj sobie wmówić, że będzie inaczej - pamiętaj, że ograniczenia są tylko w naszych głowach i wszystko jest możliwe jeśli tego chcemy!!!

Hej księżniczko, jesteś świetna, podziwiam ambicję. Historia to ciężki przedmiot, dużo pamięciówy więc tym bardziej szacunek. Tata może kiedyś zrozumie że więcej w tym jego winy niż Twojej. Jak chcesz mogę Ci zostawić kontakt.