Nie zaradna życiowo matka już nie daje rady z nią

ojciec taki sam nie chce już pisać co przez nich przeszłam bo obydwoje nie powinni mieć dzieci są niewydolni wychowawczo i nie zaradni życiowo :( matka schorowana ale mimo że to dobry człowiek ale ma mentalność starej baby ze wsi, ja się martwie, denerwuję załatwiam lekarzy a ona i tak ma wszystko w d***e nie słucha się robi po swojemu nie chce się leczyć potem wszystko znów jest na mojej głowie bo trzeba wzywać pogotowie :(

jak karetka jedzie przez wieś bo odwozi z kanajpy pijanego sołtysa to ona wybiega na wioskę i krzyczy -ostrzega :ludzie uciekajta! doktory jadom!

jest mi tak przykro czuje się bezradna i przywalona problemami swoich rodziców, mam 30 lat przez to wszystko sama nie miałam czasu ułożyć swojego życia bo musiałam niańczyć schorowanych rodziców a prawda jest taka że te choroby wynikają z ich własnych zaniedbań, oni mają na wszystko wywalone :(

11;03 bardzo śmieszne

nie musiałaś ich niańczyć po prostu nie chciałaś się uczyć, wyjechać, znaleźć dobrej pracy i wszystko zwalasz na nich ty też nie dbasz o swoje życie - zupełnie tak jak oni!!!

ństudia, pracuje, sama się utrzymuję i mam własne mieszkanie i to wszystko dzięki sobie moi rodzice to osoby które uważały że jak mam 1 spodni i 2 bluzki to powinno mi wystarczyć przez co byłam pośmiewiskiem w szkole, i mieszkamy w dużym mieście a nie na wsi ale moja matka jest ze wsi mentalnie stamtąd nigdy nie wyjechała

skończyłam studia miało być

co nie znaczy że ludzie ze wsi są ograniczeni ale ona się wywodzi właśnie z takiej głębokiej wsi zabitej dechami

zajmij sie soba, nie zmienisz ich.

matka mi wieszała kiełbasę na szyję by choć psy osiedlowe się chciały ze mną zadawać

spadaj podszywie

uciekaj od nich bo zmarnujesz sobie reszte zycia :o

Na pewno jest to dla Ciebie trudne, ale mentalności na pewno nie zmienisz i nie ma sensu poświęcać swojego życia na niańczenie rodziców. Powinnaś im pomóc coś załatwić jeżeli sami sobie nie radzą, ale to dorośli ludzie i skoro przeżyli tyle lat, Ciebie wychowali, to chyba poradzą sobie dalej. Spróbuj troszkę się zdystansować, zająć sobą i swoim życiem. Rzeczywiście w tym wieku już powinnaś mieć swoją rodzinę, kogoś bliskiego, a nie zajmować się tylko rodzicami. Nie są to jeszcze schorowani staruszkowie, dadzą radę bez Ciebie na zawołanie. Ja też pomagam rodzicom, ale to zupełnie inna relacja.

'obydwoje nie powinni mieć dzieci są niewydolni wychowawczo i nie zaradni życiowo' x to skąd się wzięłaś, z sierocińca? chyba tak bo twoje pojęcie jest z***biście przykre w stosunku do rodziców, jesteś zupełnie niewydolna emocjonalnie i tylko to jest winą twoich rodziców, że nie nauczyli cie szacunku dla odmienności drugiego człowieka

ojciec pił w d***e miał czy jest co jeść ale za to awantury robił pod byle pretekstem , matka chorowała na schizofrenie z bratem jak byliśmy mali chodziliśmy w brudnych ubraniach, głodni, niezadbani spaliśmy na rozwalających się łóżkach, jeszcze mało czy mam więcej podać, marzyłam w snach o domu dziecka, w szkole byłam pośmiewiskiem i jeszcze wiele innych przykrych rzeczy i sytuacji, dzieciństwo wspominam jako piekło

Jeśli pił to miał za co, choroba matki to wynik pijaństwa ojca, u mnie sytuacja była niemal identyczna, ale jednego się nauczyłam podczas takiego dzieciństwa, nie chować głowy w piasek pomimo że cie stale nim przysypują. Patrzysz i oskarżasz wyłącznie z pozycji swojego dzieciństwa, oni także mieli jakieś dzieciństwo i młodość, z jakiegoś powodu chcieli być razem i mieć dzieci. Ja już doszłam do tego w jakim celu pojawiłam się na świecie i nie ma się tu czym chwalić. Ale cóż.... jestem ;) Matka wbrew temu co piszesz jest całkiem zaradna życiowo, stąd właśnie schizofrenia. To nie jest prawdziwa choroba, to jest stan w który się wpada z bezradności. To jest wyjście z sytuacji, ucieczka i ty sobie nigdy nie dasz z tym rady, natomiast jej wystarczą leki co miesiąc i kontrolna wizyta u lekarza. Daj jej spokój, pozwól jej w tym żyć. Ozdrowiałaby w jeden dzień gdybyś ją wywiozła na Baleary i kupiła tam bungalow dożywotnio, ale tego nie zrobisz więc zostanie tak jak jest.

ale ja wiem że im tez nikt nie pokazał co to prawdziwa rodzina to nie ich wina ale faktem jest że wole być z dala nauczyło mnie to wszystko walczyć o siebie co nie zawsze się podoba innym bo najchętniej by mnie widzieli właśnie pod tym piachem a le ja zawsze wszystko robiłam na przekór, z tą schizofrenią to prawda gdyby matka miała wsparcie w ojcu praktycznie by nie chorowała aż tak, bierze leki ale teraz ma tez inne problemy zdrowotne i wkurza mnie to że o siebie nie dba a ja się martwię

Ludzieee Doktoryyy!!!

chyba miało być 'niezaradna'?