pomóżcie go rozgryźć! chce się OŚWIADCZYĆ czy ZERWAĆ?!

albo jeszcze coś innego...? jesteśmy raptem kilka miesięcy razem. kochamy się. w okazywaniu uczuć to on zdecydowanie jest bardziej wylewny niżeli ja. często zapewnia mnie o swoich uczuciach i pokazywał to... czas przeszły, bo od jakiegoś miesiąca jestem nieszczęśliwa w tym związku. przed kryzysem (i w sumie kilka razy w ciagu tego gorszego czasu też) mówił, że może jest zwariowany, ale chce mi się oświadczyć na koniec tego roku, albo w rocznicę naszego związku. że będę jego żoną czy tego chcę czy nie. on na powaznie chce, bym wprowadziła się do niego na wiosnę. wiedzą nawet o tym jego rodzice. powracam do kryzysu... czemu jestem nieszczęśliwa? bo w swojej pracy (policjant) i ogólnie w życiu narobiło mu się kilka problemów. dość poważnych. wiem o jednym i staram się go wspierać, jednakże on mówi, ze ja mam własne problemy i nie mówi mi o kolejnych, by nie zawracać mi glowy. nie chcę nic na siłę, dlatego jedyne co mogę robic to pytać czy wszystko ok i mówić, że bedzie dobrze. uwierzcie, na tyle on mi pozwala w tym wszystkim :( przez to wszystko on mnie zepchnął na drugi plan. starałam się to zrozumieć- przecież ma problemy, a ja nie będę robić z siebie księżniczki. mam naprawdę swoje życie i nie jestem bluszczem. ale od 3 tygodni nasza relacja to jakaś masakra... on rzuca słowa na wiatr, co chwila coś, nie widzieliśmy się od tygodnia (co jak na nasze widywania bardzo długo). oboje mówimy otwarcie, że się psuje i on mówi 'kochanie, wiem. naprawimy wszystko, wiem co cię boli. postaram się, zobaczysz". słowa rzucane na wiatr, bo w ogóle o mnie zapomina itd. co chwila albo kolegę trzeba ratować, a to coś. nawet nie chodzi o te jego problemy. co chwila coś po prostu. mam dosyć po prostu. ciągle albo płaczę przez jego traktowanie albo się denerwuje. to się odbija na mnie. mimo uczuć, mam myśli, by zrobić przerwę albo naprawdę się rozstać, bo skoro teraz przy problemach mnie odpycha i jesteśmy jak dwa swiaty to co będzie później? uwierzcie, ze wydaje mi sie, iż nie dałam mu powodów do strachu powiedzenia mi czegoś tam. nasza rozmowa z dziś. oczywiście miał przyjechac, nie zrobił tego. dlatego kolejny suchy dzień. wieczorem napisał mi coś takiego: "wiesz co ? to od dłuższego czasu jest jakaś lipa. jak będziesz miała czas to daj znać bo chciałbym Ci coś powiedzieć.". moja pierwsza myśl- chce zerwać. napisałam, że domyślam się o co chodzi. ja, że on nie docenia tego co ma, na co on, ze docenia. rozmawialiśmy o tym tak trzy po trzy (nie nazywając rzeczy po imieniu), ze wiadomo co to będzie za wiadomosć. on do mnie, że nikt nie broni mi się domyslać. wkurzyłam się na maksa, ale nie dawałam tego poznać po sobie. w końcu on napisał "ide spać, kocham Cię". a ja "po co mi to piszesz skoro jutro chcesz zerwać?", a on "a czy ja coś takiego powiedziałem?". to mnie kompletnie zbiło z tropu i już mu nie odpisałam. dwa dni temu jeszcze przez telefon mówił, że bedziemy na zawsze ze sobą, ze wg niego jesteśmy dla siebie stworzeni- chwilowa poprawa sytuacji. nie wiem słuchajcie... wątpie, by kogoś miał na boku (choć równie dobrze mógł mnie zwodzić z tymi sprawami co chwila, naprawdę kiepskim traktowaniem- uwierzcie, nie bylam księżniczką na zasadzie przyjedź, dzwon pierwszy. duzo rzeczy było w tym miesiącu po równo, z czym nawet ja o wiele wiecej dzwoniłam), chociaż wszystko możliwe. HELP :( jesteśmy po 20stce.

Moge sie mylic ale nie sadze zeby chcial zerwac. Moze chce Cie wtajemnicxyc w te klopoty? Po co sie meczyc domyslaniem. Napisz czy tam powiedz, ze masz ten czas jak najszybciej i pogadajcie spokojnie. Jutro niedziela, moze jutro od razu?

dziekuje za odpowiedź. zdublował mi się temat :/ może masz racje... on jest taki skomplikowany, że może masz rację... ale robił z tego taką tajemnicę. że przez telefon mi nie powie, przez fb nie. poczeka, az bede miala czas. do połowy tygodnia mam dosc duzo roboty, ale znalazłam jutro czas i sie widzimy.

No i super, przynajmniej bedziesz wiedziala ;-). Powodzenia. I napisz jesli to cos o czym bedziesz mogla ;-).