F**k friend czy coś więcej?

Jakiś czas temu rozstałam się z chłopakiem. Wszystko było między nami dobrze, ale byliśmy na różnych etapach życia. Ja chciałam rozwijać się zawodowo, a on w głowie miał tylko imprezy. Po naszym rozstaniu bywało różnie - raz się kłóciliśmy, padały ostre słowa, a potem dochodziliśmy do porozumienia. Raz do siebie nawet wróciliśmy, ale na krótko - coś było nie tak. Ceniłam sobie go jako człowieka i uwielbiałam spędzać z nim czas. Żeby było mi prościej, chciałam całkowicie zerwać kontakt - on prosił, pisał, żebyśmy postarali się "przyjaźnić". Spróbowałam i było OK. Dogadywaliśmy się, potrafiliśmy razem śmiać się, żartować, jak i podejmować poważne tematy. Wiedziałam, że nie chciałabym do niego wrócić - jego styl życia mi nie odpowiadał i uczucia gdzieś uleciały. Ja sama zaczęłam więcej imprezować, umawiać się z mężczyznami na randki i spodobało mi się to. Postanowiłam po prostu ŻYĆ i być szczęśliwa. Utrzymujemy stały kontakt - ja staram się dystansować, być zimna i podkreślać moją niezależność. Zaproponowałam mu układ typu f**k friend - sypiamy ze sobą, z zaznaczeniem, że nie sypiamyz nikim innym. Jeżeli któreś z nas prześpi się z kimś innym, zrywamy z częścią "f**k". Spotykamy się raz, dwa razy w tygodniu. Rozmawiamy, pijemy wino, a później uprawiamy seks i (choć wiem, że to niedozwolone w tym układzie) zasypiamy przytuleni do siebie. Jesteśmy ze sobą szczerzy i mówię otwarcie, że umawiam się na randki. On wtedy nie ukrywa specjalnie zazdrości. Wypytuje, krytykuje ich, ale wiem, że to typowe dla samców- sam nie weźmie (tak, tak, wiem, już ma, ale bardziej chodzi o trwały związek), ale komuś nie da. Ostatnio byliśmy razem na imprezie (przypadkowo się spotkaliśmy) i spędziliśmy ze sobą prawie całą noc w klubie. Powiedział, że mnie uwielbia, że jestem najważniejszą kobietą w jego życiu, ale on ma problemy ze związkami i nie umie w nich być. Nie zrobiło to na mnie wrażenia, słyszałam to już od niego, jednak po jakimś czasie zaczęłam zastanawiać się jak będę się czuła, gdy on znajdzie sobie kogoś? Doszłam do wniosku, że będzie mi ciężko, zatem w pewien sposób wciąż jestem zaangażowana i nasza relacja nie jest tylko fizyczna. Nie wiem czy chciałabym być z nim, ale wiem, że będzie mi ciężko bez niego, a kiedyś to przecież nastąpi. Jest nam naprawdę razem dobrze, ale przecież przyjdzie czas, że jedno z nas stworzy związek z kimś innym. Zastanawiam się co w tym jego móżdżku się kryje? Myślałam o tym, by przez jakiś czas się odizolować - nie odpowiadać, nie odbierać telefonów itp, by zobaczyć czy zrobi to na nim wrażenie. Czy pomyśli: kurczę, jednak tylko na niej mi zależy, nie umiem żyć bez niej. Chciałabym to wiedzieć, bo podświadomie sądzę, że próbuję przekonać samą siebie, że jestem zimną suką pozbawioną jakichkolwiek uczuć. A tak naprawdę wróciłabym i żyła szczęśliwie. Ciężko jest pytać o takie sprawy, bo przecież każdy jest indywidualny i nie ma jednej zasady dla wszystkich ludzi. Jednak może znajdą się tutaj jacyś mężczyźni, którzy potrafią się wcielić w rolę mojego eks i odpowiedzieć mi na pytanie: czy dla niego to tylko wygodny układ czy może kryją się w tym wszystkim jeszcze jakieś uczucia?

Nikt?

Ciężka sprawa, sama jestem w układzie sex-friends od dwóch miesięcy, o ile dla mnie on zaczyna być coraz bliższy, nie jestem pewna czy on odczuwa to samo - mimo, że zawsze przytulamy się, mamy ze sobą naprawdę świetny kontakt, spotykamy się czasem również luźno, pogadać, obejrzeć coś. Dla większości facetów taki układ jest po prostu wygodniejszy - żadnego ograniczenia ze strony partnerki, pełna swoboda, no i dodatkowy największy profit - regularny seks.. Myślę, że nie ma się co nastawiać na coś więcej, chyba, że dostaniesz wyraźny sygnał z jego strony. ;)