a mnie jest dzisiaj strasznie smutno

właśnie uświadomiłam sobie, że właśnie dzisiaj mija rocznica.. właśnie dzisiaj tylko kilka lat wstecz dostałam chyba najpiękniejszy prezent pod choinkę (a może to ja podarowałam ten prezent)- piękne życzenia i przeprosiny od chłopaka, który narobił mi w życiu wiele złego. Przeprosiny przyjęłam, w końcu wciąż coś czułam. Teraz jest mi tak bardzo pusto :(

nikt nie pomoże? :(

niby jak mamy pomóc jak nie wiadomo o co ci chodzi, siedzisz i smucisz się wspomnieniem chwili w której facet cię przeprosił?

Nie smutaj:)

może głupi to wygląda ale tak właśnie jest. Byłam wtedy bardzo zaskoczona, w sumie to była taka miła niespodzianka. Nie wiem czemu jest mi teraz smutno z tego powodu. Po prostu czuję taką pustkę, a może jego brak.

Żal mi cie...przyjelas przeprosiny kogos kto przeprosil Cb tylko po to aby mieć czyste SWOJE sumienie-czyli pomóc sobie. On mial Cie tak naprawdę gdzieś. Gdybys mu wtedy pokazała, że jest dla Cb niczym, teraz byłabys wygraną. A tak siedzisz i czujesz pustkę, bo poza tymi marnymi przeprosinami Ty nic nie masz, a ona ma-święty spokój. Nigdy nie ufaj facetom.

wiem- i nawet nie masz pojęcia jak chciałabym cofnąć czas

Wybacz, że tak na sucho Ci to napisałam, ale znam to z autopsji. Byłam kiedys takim workiem, na którym ktoś podnosił swoje ego i uspakajał swoje sumienie. Ja wierzyłam jak głupia i myślałam, że tej osobie naprawdę zależy na moim dobru- a zależało jej tylko na SWOIM dobru i na zaspokojeniu swojego sumienia. Ta lekcja nauczyła mnie żeby nigdy więcej nie nabierać się na takie gierki...

Ale żeby nie było, że jestem taka twarda to powiem Ci, że choć minęło kilka lat to czasami jeszcze mam takie dni, że te wspomnienia, żal, złość i zawód wracają do mnie i rozwalają mnie na kilka dni.

ja to już rozumiem. Jestem trochę jeszcze młodą osobą i nie wszystko chyba mam prawo wiedzieć- ale to chyba nie znaczy, że ktoś może sobie na mnie coś ''ćwiczyć''. Bardzo żałuję teraz ale myślałam, że jestem silna i dam radę. Chyba się przeliczyłam i teraz się źle czuję, że tak łatwo odpuściłam

Ja też jestem taką naiwniarą . Nie jesteście same.

a ja bym chciała dostać od kogoś przeprosiny, niestety nie dostałam :( smutno bardzo.,

Ale ja również jestem młodą osobą. Teraz mam 24 lata, a jak mnie spotkało to o czym pisałam to miałam 21 lat. Więc uważam, że również miałam prawo być naiwna i w dziecięcy sposób wierzyć w dobroć i ludzką, ale nikt nie dostała prawa do wykorzystywania tego. Z tą różnicą, że ja nigdy nie otrzymałam przeprosin, a nawet na mój widok odwraca się głowę. Trzymaj się, będzie dobrze.

Zapomniałam się podpisać. Ja to ta z 21:53 coś tam.

ha, ha slowa nic nie kosztuja swoja droga nie kazdemu przechodza przez gardlo steki udawanych i obliczonych na efekt bzdur nie smuc sie, dzis taki piekny dzien

lepiej jest przyjąć od kogoś przeprosiny, ja bym od tego kogoś przyjęła i sama czula sie lepiej z tym ale ta osoba nawet tego nie robi

Tej osobie, na którą trafiłam (ja z 21:53), steki bzdur i kłamstw przechodziły przez gardło w bardzo lekki i swobodny sposób, w bardzo przekonujący sposób. Kłamała ta osoba jak z nut i udawała, że wszystko co robi to z troski o mnie i dla mnie. Tłumaczyła się, gadała ile się da. Teraz wiem, że ta osoba uspakajała własne sumienie i zadbała tylko o siebie.

sobie nie miej niczego do zarzucenia, to ze taka osoba taka byla to jej problem

i tak dzisiaj cały dzień robiłam dobrą minę do złej gry to może jeszcze przez te kolejne dwa dni też dam radę. Potem mam urodziny zaraz- też pewno będzie mi ciężko, że mało kto pamięta...