Ze mną jest coś nie tak czy z ludźmi ?

Nie wiem zbytnio od czego zacząc a nie chce się rozpisywać, więc może : mam 17 lat(właściwie nie wiem czy na dobre forum trafiłam, czy nie jestem za młoda), chodzę do liceum, odkąd pamiętam byłam lubiana pośród rówiesników i nauczycieli( pomijając podstawówkową zazdrość o byle co) , kiedy skończyłam gimnazjum blizszy kontakt z koleżankami się urwał- czasem pogadamy, popiszemy od wielkiego dzwonu, właściwie z jedyną moją kiedys mogłabym ją nazwać przyjaciółką odkąd rok temu znalazła sobie chłopaka nie licząc przypadkowych spotkań widziałam się raz może dwa, a kiedyś codziennie, nawet głupio to wygląda bo nigdy nie przedstawiła mi nawet swojego chłopaka- nie wiem może boi sie że mogłabym mu się spodobać, cóż podobno jestem ładna ale bez przesady chłopaka bym jej nie odbiła. Koleżanki, które poznałam w liceum są w miare okej, mamy swoją taką klasową paczkę, ale to jest jakby na czas trwania lekcji czasem po lekcjach, nie spotykamy się w weekendy, ferie wakacje itp., chociaż czasem próbuje ale u drugiej strony na chęciach się kończy niestety...dodam że do klasy poszłam sama nie znając kompletnie nikogo nawet z widzenia, a większość osób miała swoją parę i mimo że może nawet jestesmy bardziej zżyte nie zostawi jej. Tak naprawdę nie mam żadnych dobrych znajomych, czasem czuje się może nawet zbyt powazna na swój wiek , koleżanek które pajacują nie chce mi się słuchac ani z nimi przebywać, często są wredne, a ja nie jestem z osób ktore będą słuchać tego i nic nie odpowiedzą, życie nauczyło, że na dobroci czasem gorzej się wychodzi... nawet w sobotę nie mam z kim iść na dyskotekę (największym problemem jest transport, jesli nawet cos chciałybysmy zaplanować z koleżankami), nie mam planów na sylwestra, jest mi zwyczajnie smutno, patrząc i słuchając jak inni dobrze się bawią, kiedy ja siedzę w domu możnaby powiedzieć marnując najlepsze lata... niestety nie lubie na siłe szukać towarzystwa i komuś się narzucać, no bo ktoś też powinien za mną zatęsknić...ech :( powinnam się zmienic ? nie wiem..szczerze to o wiele bardziej wolałabym sobie znalezć normalnego chłopaka niż mieć multum koleżanek ale żeby kogoś poznać najpierw trzeba gdzieś wyjść...

1. dlaczego kolezanek, ktore pracuja nie chce ci sie sluchac? uwazasz ze sa gorsze od ciebie bo ty nie musisz pracowac? 2. jesli kumpela z klasy woli spotkac sie z kims innym a nie z Tobą to znaczy ze z tamta jest bardziej zżyta a nie z Toba. te dwa teksty wylapalam i pozwolilam sobie skomentowac. odnosnie znajomosci: nikt za toba nie zateskni i nie bedzie cie na sile zapraszal jesli bedziesz sie zachowywac tak jakby ci sie cos nalezalo. zamiast trzymac sie z boku i czekac na zaproszenie moze podejdz i porozmawiaj, zapytaj czy mozesz dolaczyc. pokaz ze jestes normalna, ze nie jestes zarozumiala itp wtedy predzej wtopisz sie w towarzystwo.

oj sory teraz doczytalam- napisalas kolezanek, ktore "pajacują" a ja przeczytalam "pracują" sory. no tak z pajacami nie ma co sie zadawac ale nie kazdy taki jest. jeden jest taki inny taki. zagadnij do tych, ktorzy sprawiaja wrazenie normalnych.

Chodzi właśnie o to, że jestem rozmowna i wgl, nie potrafiłabym siedzieć z boku i milczeć :) i dlatego zastanawiam się co jest nie tak ... kiedys jak rozmawiałyśmy z koleżankami na temat pierwszych wrażeń w nowej szkole to sprawiałam ponoć wrażenie grzecznej, inteligentnej może troche niedostepnej. no ale co, mam się cały czas śmiać, uśmiechać ? wtedy znowu pomyślą że mam coś z głową.. :D

raczej z ludźmi