Dwoje dzieci bez mieszkania

Raczej ciebie pogięło. Czy ty myślisz tylko o własnej d***e? Czy wiesz jaką tragedią dla dzieci są rozwiedzeni rodzice? Nie wiem, kto dał ci dziecko do adopcji, ale chyba nie byłas przebadana psychiatrycznie, skoro takie masz wartości w życiu. jak ci tak bardzo zależało na mężu, trzeba było zdradę wybaczyć, a nie kopnąć go w zadek i rozpaczać, że mamusią nie zostałaś. Widocznie sam wyczuł, że coś z tobą nie halo, skoro inna zagięła na niego parol... xxxx Kolejna inteligentna :) Masz potrzebę dokopać komuś? Proszę uprzejmię :) A o czyjej Ty d***e myślisz? Każdy myśli o swojej. Ponadto nie wiadomo czy do rozwodu by doszło gdybyśmy mieli dziecko, raczej nie sądzę. Ale jak rozumiem wszyscy łajdaczący się mężowie robią to, bo czują, że z ich żonami jest coś nie halo :) Ciekawy sposób myślenia :) Przebadana psychiatrycznie, owszem, zostałam. W przeciwieństwie do 99% rodziców biologicznych. Przeszłam też testy psychologiczne i pedagogiczne. Może dzięki temu mam odwagę mówić pewne rzeczy wprost. A panienki, które niewiele jeszcze przeżyły lub osoby, którym życie oszczędziło większych problemów powinny czasem z pokorą posłuchać o doświadczeniach innych. Aha, moi rodzice są po rozwodzie.

Aha, moi rodzice są po rozwodzie. xxx No to tłumaczy wszystko, nie wyniosłaś z domu dobrych wzorców... współczuję adopotowanej przez ciebie dziecinie, czego go nauczysz? Będziesz toksyczną, zaborczą, zgorzkniałą matką. Wiem, że lepiej dziecku mieć 1 rodzica niż być w domu dziecka, ale czasem i OA popełniają błędy, czego jesteś dowodem...

Pomyślałam - zrobię sobie "sama". A tu zonk. Nie mogę mieć dzieci. xxx No i poza tym, skoro nie możesz mieć dzieci, to jak chciałaś je mieć z mężem??

oj, to mamy totalnie odmienne poglądy na macierzyństwo gościu od zdradzającego męża. Nigdy nie rozumiałam kobiet, które piszą "miałabym dziecko"... Dziecko to nie jest rzecz! Powinno mieć kochającego ojca i mamę- i naszą rolą jest zrobić wszystko, żeby tak było- jeśli na to dziecko się decydujemy! A temat jest o dobrym czasie na dzieci- więc mnie akurat dotyczy, ponieważ syna urodziłam po 30-tce- czyli jestem na drugim biegunie w stosunku do wypowiedzi autorki.

Przepraszam, kobieto, znasz mnie? Wiesz jakie mam wartości? Na podstawie Twoich wpisów mogę stwierdzić, że jesteś gimnazjalistką o ilorazie inteligencji oscylującym wokół 89. Jest to prawda? Powtarzam - masz potrzebę dokopać i w ten sposób poprawić sobie samopoczucie - be my guest. A dzieci nie mogłam mieć w wieku 34 lat, a nie wcześniej. Z przyczyn tłumaczyć Ci się nie muszę, prawda? Ach nie, na pewno zrobiłam coś strasznego i sama sobie na taki los zasłużyłam. Albo czekaj! Znam jeszcze jedno - natura eliminuje wadliwe geny :D Ehh znam te wszystkie teksty na pamięć ;) Kiedyś płakałam. Dziś śmiać mi się chce z poziomu intelektualno-emocjonalnego ich autorów.

Ja urodzilam dziecko w wieku 29 l ale osobiście uważam ze dla dziecka lepiej jak ma mlodszych rodzicow . Moja mama miała 24 l a tata 25 l jak ja przyszłam na świat . Za to rodzice męza po 35 l . No i widzę różnice miedzy moimi rodzicami a męża.

Nigdy nie rozumiałam kobiet, które piszą "miałabym dziecko".. xxxxxxxxx Przykro mi, ale w języku, jakimkolwiek, nie ma innej formy na określenie tego stanu. Mieć dziecko. Have a baby. Tener hijo. Haben Baby. Avere bambino. Wszędzie MIEĆ. Innego czasownika nie uświadczysz ;) I nie ma to nic wspólnego ze sprowadzaniem dziecka do kategorii przedmiotu.

Zwolenniczka konkubinatu, nie dopisałam, a wysłałam. Ja się z Tobą jak najbardziej zgadzam, że dziecko powinno mieć kochających dwoje rodziców. To jest najlepsze rozwiązanie z możliwych, oczywiście. Ale prawda jest taka, że nigdy nie masz pewności i nie możesz dać gwarancji, że tak właśnie będzie. Ja w wyborze męża (tego, który zdradził) kierowałam się swoim przekonaniem, że właśnie z nim będę tworzyła taką obrazkową rodzinę 2+2. Kiedy braliśmy ślub takie właśnie były plany. Jakby człowiek wiedział, że się przewróci, to by sobie usiadł. A najlepiej się położył. Życie jest pełne niespodzianek. I moje dziecko ma teraz dwoje rodziców, co prawda nieformalnie, bo ślubu nie mamy, więc mój partner nie jest oficjalnie ojcem, ale wychowujemy mojego synka wspólnie. Więc chyba postarałam się o pełną rodzinę dla dziecka, które "mam" ;)

no niestety sprowadziłaś to dziecko do kategorii przedmiotu- ponieważ użyłaś tego w kontekście rozwodu z mężem, na zasadzie "przynajmniej miałabym dziecko"... Smutne dla mnie to, co piszesz- ponieważ dobro dziecka powinno być najważniejsze, a nie spełnianie Twoich potrzeb macierzyńskich. Z drugiej strony bardzo się cieszę, ze teraz realizujesz sie jako matka, którą tak bardzo chciałaś być. Bo uważam, ze macierzyństwo jest najpiękniejsze kiedy się je dzieli z ukochanym mężczyzną. Nie wiesz, czy gdybyś miała to dziecko ze "zdradzaczem", czy np. nie obwiniałabyś malucha o rozpad związku? Nic się w życiu nie dzieje przez przypadek i tyle. Dlatego Ci napisałam, że moim zdaniem, dobrze, ze tego dziecka z tamtym dziadem nie miałaś, kropka :)

jaka " akademicka " dyskusja - jak powiedzieć ,że mam dzieci ? posiadam dzieci ? jeszcze gorzej :D

Baby haben nie haben baby :D

zwoleniczka nie badz taka mądra to za kilka lat twoj facet tez moze cie zostawic z dzieckiem . Nie da sie w zyciu wszystkiego przewidzieć.

Nie wiesz, czy gdybyś miała to dziecko ze "zdradzaczem", czy np. nie obwiniałabyś malucha o rozpad związku? Nic się w życiu nie dzieje przez przypadek i tyle. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx No nie przesadzajmy. Trzeba być upośledzonym umysłowo żeby nie potrafić oddzielić dziecka od dorosłego. A z tym bez przyczyny nooo byłabym ostrożna... To fajne wyjaśnienie dla rzeczy które ranią. Zwłaszcza na użytek innych ;)

zwolenniczka konkubinatu To ze ty obwiniałabyś swojego syna za to ze facet Cie zdradził nie znaczy ze kazda matka tak ma .

gość dziś Baby haben nie haben baby smiech.gif xxx O przepraszam, faktycznie, rozpędziłam się, a tu składnia łacińska :) Co nie zmienia faktu, że też jest "mieć" ;)

Przykro mi, ale w języku, jakimkolwiek, nie ma innej formy na określenie tego stanu. Mieć dziecko. Have a baby. Tener hijo. Haben Baby. Avere bambino. Wszędzie MIEĆ. Innego czasownika nie uświadczysz oczko.gif I nie ma to nic wspólnego ze sprowadzaniem dziecka do kategorii przedmiotu. xxx Zawsze można powiedzieć "byłabym matką" - chociaż to też nie za dobrze, jakby kobieta była pozbawiona podmiotowości przez fakt braku doświadczenia macierzyństwa. Najrozsądniej po prostu myśleć w kategoriach "być rodziną" - tworzyć ją wspólnie z mężem i dziecmi. Ale to teraz takie niemodne i fuj, teraz konkubinaty, wolne związki, "partner" wychowujący ze mną dziecko - o, to są współczesne "wartości" :D

Ale to teraz takie niemodne i fuj, teraz konkubinaty, wolne związki, "partner" wychowujący ze mną dziecko - o, to są współczesne "wartości" smiech.gif xxx Wybacz, ale to nie moje "wartości". Ja jedynie radzę sobie jak mogę w sytuacji, w której zostałam postawiona. Wyszłam za mąż i chciałam z mężem mieć nudną, niemodną rodzinę, gdzie jest mama, tata i dzieci. Nie wyszło. Kiedy jego przyjaciółka zaszła w ciążę uznałam, że skoro my nie mamy dzieci, powinien się zająć tamtą kobietą i dzieckiem. Co zrobił, nie wiem, ale ja mam sumienie czyste, że jeśli nie są razem to nie z mojego powodu, mogli stworzyć tradycyjną rodzinę. Mój partner nie będzie moim mężem. Powody nieistotne (nie, nie jest żonaty, jest po rozwodzie). Nie jestem z tego powodu szczęśliwa, wolałabym żeby było inaczej. Chciałabym mieć w sobie ufność i wiarę i stworzyć nudną, niemodną rodziną. Tylko że ta rodzina, niezależnie od papierków, nigdy nie będzie rodziną tradycyjną. Więc po co szopka? Nie było mi dane żyć zgodnie z moimi wartościami. Miałam do wyboru - mieć to, co mam albo nic. Ty wybrałabyś/wybrałbyś nic? To gratuluję. Ja chciałam mieć coś. I mam. Zanim ocenisz, zastanów się. Bo niesprawiedliwą oceną krzywdzisz.

Wybacz, ale to nie moje "wartości". Ja jedynie radzę sobie jak mogę w sytuacji, w której zostałam postawiona. Wyszłam za mąż i chciałam z mężem mieć nudną, niemodną rodzinę, gdzie jest mama, tata i dzieci. Nie wyszło. Kiedy jego przyjaciółka zaszła w ciążę uznałam, że skoro my nie mamy dzieci, powinien się zająć tamtą kobietą i dzieckiem. Co zrobił, nie wiem, ale ja mam sumienie czyste, że jeśli nie są razem to nie z mojego powodu, mogli stworzyć tradycyjną rodzinę. Mój partner nie będzie moim mężem. Powody nieistotne (nie, nie jest żonaty, jest po rozwodzie). Nie jestem z tego powodu szczęśliwa, wolałabym żeby było inaczej. Chciałabym mieć w sobie ufność i wiarę i stworzyć nudną, niemodną rodziną. Tylko że ta rodzina, niezależnie od papierków, nigdy nie będzie rodziną tradycyjną. Więc po co szopka? Nie było mi dane żyć zgodnie z moimi wartościami. Miałam do wyboru - mieć to, co mam albo nic. Ty wybrałabyś/wybrałbyś nic? To gratuluję. Ja chciałam mieć coś. I mam. Zanim ocenisz, zastanów się. Bo niesprawiedliwą oceną krzywdzisz. xxx Masz schizofrenię albo chorobę alkoholową. Przestań pić i na trzeźwo przeczytaj swoje wypowiedzi w tym temacie.

nie ma to jak napierdolić dzieci a później narzekać, że nie ma sie gdzie mieszkać, nie ma na zycie, typowe głupie polski

A to osoby samotne moga adoptowac?

Czy w Polsce nie potrafimy już normalnie dyskutować? Dlaczego używacie obelg i przezwisk wobec tych którzy mają inne zdanie? Przecież o to walczyliśmy latami - wolność wypowiedzi, słowa. Każdy ma prawo do własnego zdania i oceny sytuacji nie jest to powód by kogoś obrażać i wyzywać - wstyd mi i smutek mnie ogarnia, że zamiast wymiany poglądów czytam obelgi bluzgi i bluzgi na poziomie rynsztoku - wstyd !

tutaj nikt o nic nie walczył ,żadnej niedogodności nie cierpiał .To pokolenie dzieciaków ,które urodziły się w wolności i wydaje się im,że wolność słowa to możliwość rzucania bluzgami .

owszem oni nie walczyli ale chyba znaja historię, jeśli nie ogólnopolską to chociażby historię naszych ojców, dziadków.

gość 2014.12.29 Masz schizofrenię albo chorobę alkoholową. Przestań pić i na trzeźwo przeczytaj swoje wypowiedzi w tym temacie. xxx To, że nie jesteś w stanie zrozumieć, nie oznacza, że coś nie ma sensu. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX gość 2014.12.29 A to osoby samotne moga adoptowac? xxxxxxxxx Oczywiście. Może adoptować małżeństwo (nie konkubinat) lub osoba samotna.

zwolenniczka konkubinatu "a ja uważam, że najpierw trzeba samemu sie spelnić a potem myśleć o dzieciach. Dziecko już zawsze będzie z nami, beztroska życia tylko dla siebie już nie wróci. Nigdy nikogo bym nie przestrzegała przed wyborem w jakim wieku decydować się na dziecku- każdy powinien sam to poczuć. Jeśli ma się watpliwości czy to już czas na dziecko, lepiej poczekać." O! O! O! I to sa bardzo amdre slowa. Natomiast wpis: "moim zdaniem wspólne pokoje dzieci tej samej płci to wręcz korzyść dla rodzeństwa - a jak do któregoś przychodzą "goście", to drugie może posiedzieć w salonie ucząc się szanować prywatność innego człowieka" :D A rodzice do kuchni? Swietna perspektywa. To ja jednak wolalam najpierw praca, potem samochod, potem dom i potem dopiero dzieci. Zamiast w wieku okolo 30 lat cieszyc sie, ze mam "odchowane" dzieci :D ja cieszylam sie spokojnym macierzynstwem. Z zabezpieczeniem finansowym moglam bez nerwow oddawac sie wlasnym dzieciom.

Głupoty piszecie :D wg mnie nie jest ważne kto w jakim wieku urodzi, tylko jak sobie potem z macierzyństwem poradzi. Sa młode matki bez perspektyw ale sa tez takie ktore kończą studia wychowując dziecko, potem idą do pracy i dziecko im w rozwoju nie przeszkadza. U starszych kobiet tez sa rożne sytuacje, jedna sie ze tak powiem ustawi i tylko czerpie radość z macierzyństwa i wypracowanej stabilizacji, a druga moze popaść w depresje i odtrącic dziecko. Wg mnie nie ma reguły. Każda nawet młoda ale w miarę ogarnięta babka sobie poradzi, wszystko zależy od wielu czynników - chęci kobiety, wsparcia rodziny, zachowania partnera. Nie lubie generalizowania! ;)

Gdybym nie urodzla dziecka w wieku 24 lat a skupila sie na zarabianiu namieszkanie, to coz, watpie, ze pozniej w ogole zdecydowalabym sie na posiadanie dziecka. A tak dziecko juz jest, w tym roku skonczy 7 lat. Motywacja jest, ale szara rzeczywistosc ja brutalnie weryfikuje. Teoretycznie mamy mieszkaie do remontu u tesciow, aale nie chcemy z nimi mieszkac i wynajmujemy. Przymierzamy sie do krredytu, ale... co z tego, ze oboje pracujemy, skoro moj pracodawca najnizsza krajowa daje i uwaza, ze to jeszcze za duzo a moj maz zarabia ok 2-5,5 tysiaca, bo w firmie ciecia, wymagania a wyplaty spadaja...