sentyment do pierwszej miłości czy magia?!

Do 21 roku życia wstydziłem się dziewczyn. Ba jednej z imprez poznałem dziewczynę, była urocza i piła sobie herbatę. Spodobała mi się. Starałem się. Na początku nic z tego nie wychodziło. Pierwsza randka była do tragiczna, druga to samo ale trzecia jakby magiczna. Było w tym coś niesamowitego. Czułem że jej wygląd dla innych może być szokiem i ze moi rodzice i znajomi mnie za to będę gnębić. Byłem trochę inny wtedy i bardzo podatny na manipulację. Na czwartej pierwszy raz się całowałem i czułem tez ze jest coś nie tak. Potem spotykaliśmy się jeszcze dwa miesiące. Było mnóstwo pocalunkow, seks i wypady za miasto. Niestety ona była konfliktowa i po pewnym czasie się rozstalismy z jej powodu. Od tamtego czasu przez ponad rok staram się znaleść kogoś i mimo że wtedy byliśmy tylko dwa miesiące i nie było mi z nią najlepiej to było w tym coś magicznego i cudownego. Z obecną dziewczyną tego nie czuję. Z poprzednimi to samo. Gdzie się podziała tą magia i atmosfera? Czy to mój sentyment do pierwszej miłości i każdy to ma czy może coś więcej?

Up!

Widać ze ci jeszcze nie przeszło. Wiesz to z czasem przechodzi włącza się dystans ale pierwsza miłość zawsze pozostawia ślad i sentyment.;-)

mi nie został sentyment po pierwszej miłości ;)

Aż tak źle było? ;-)

nie, dawno było i zapomniałem ;) teraz sobie przypomniałem, ale jak tylko zejdę z tematu zaraz znowu zapomnę :)

Słaba pamięć masz;-) ale wiesz w pewnych sytuacjach lepiej szybko zapomnieć i z głowy.:-)

nie narzekam na pamięć ;) nie rozpamiętuję o niej szczególnie, coś tam czasem sobie przypomnę, jak teraz ale to wszystko :)

Podobnie jak ja. Wole nie myśleć co by było gdyby. Czasem coś sobie przypomnę jak mnie spontan dopadnie ale raczej odrzucam te mysl:-)

A ja ma problemu bo mimo że Noe chciałbym z nią być bo jest okropna osoba z charakteru to tamte chwile miały w sobie coś tajemniczego i ciekawego a te? Nic...

wtedy było fajnie, pierwsza miłość i wgl, ale teraz jest jeszcze fajniej ;) to był mój wybór :)

A zastanawiałeś się czy chcesz by miały coś magicznego, czy raczej nie dopuszczasz do siebie myśli że może być jeszcze magicznej z inną kobietą?

Ja wtedy tego tak nie czułem ale z perspektywy czasu tak się stało.

Każdego dnia podejmujesz decyzję i jeśli się dobrze zastanowisz to z jednej strony wydaje się że ta decyzja jest zła ale z drugiej ze wybrałeś dobrze bo to było konieczne. Osobiście uciekalam przed podejmowaniem decyzji związanych ze swoim życiem dziś wiem ze to był błąd ;-)

no widzisz, ja nie miałem wątpliwości co do byłej, męczyłbym się z nią ;) ciarki mnie na myśl przechodzą co by było gdy między nami pojawił się brzdąc, dlatego czym wcześniej tym lepiej :) nie żałuję, nie pasowaliśmy do siebie i tyle w temacie.

Czyli teraz jesteś szczęśliwy?

nie do końca, wiadomo szukam :) ale nie narzekam

Proponuje tak do 40 szaleć a potem możesz zwolnić.;-)

podobali mi sie rozni faceci ale nie spotkalam prawdziwej milosci

ale ja nie szaleję tak jak pewnie myślisz :D po prostu liczę, że spotkam kogoś wyjątkowego, kogoś dla mnie, kogoś z kim podjęcie decyzji "co dalej" będzie tak oczywiste jak 2+2 ;)

Czasem miłość przychodzi za późno, no ale ja tu wywodów nie będę robić aż takiego doświadczenia nie mam;-)

No za kogo mnie masz? Nie miałam na myśli nic dwuznacznego. No dobra trochę miałam ale tylko ciut.;-) wiem o czym mówisz, ja nie szukałam a znalazłam kogoś z kim jest wszystko takie proste jak oddychanie. Ale zabrakło tlenu:-)

myślę, że warto poczekać, tak czuję, ale również mogę się mylić, cóż to mój wybór i liczę się z konsekwencjami ;)