poczucie humoru u faceta

No właśnie...poznałam faceta, jest w moim wieku, oboje po 24 lata... z tym, że jest jeden problem...bardzo się do niego przywiązałam, on się o mnie troszczy, pamięta o mnie, dba, potrafi godzinami ze mną rozmawiać, ale właśnie...raczej na poważne tematy, oczywiście umie też poflirtować od czasu do czasu i zażartować, ale raczej kiepsko mu to wychodzi... A ja znowu jestem taką nietypową dziewczyną, bo cały czas opowiadam żarty, zaśmiewam się, wygłupiam, sama mam kilku kolegów z którymi tak się potrafimy wydurniać, że aż dosłownie się krztuszę ze śmiechu, moi znajomi zawsze mi gratulują poczucia humoru, żartów... No i właśnie martwię się tym, że co potem jak mój facet dalej będzie taki poważny to może być nudno... Mój ojciec jest śmiertelnie poważny i naprawdę wolałabym uniknąć takiej osoby, bo ja lubię śmiech, żarty i wygłupy. Moi poprzedni faceci za to zajmowali się sobą, byli egoistyczni, nie dbali o mnie, nie wspierali, a ten jest zupełnie inny...zawsze o mnie pamięta, nawet robi mi niespodzianki, jest rodzinny - kocha dzieci, taka trochę ciepła klucha - to mi akurat nie przeszkadza, tylko bym chciała, żeby się można było z nim pośmiać tak żeby aż boki zrywać jak to zawsze się śmieję ze znajomymi... więc nie wiem, jak myślicie, czy po prostu nie będzie mi z nim za smutno??? Czy niedobranie w kwestii poczucia humoru może przeszkadzać? Ostatecznie może się jeszcze ode mnie nauczy, ja jeszcze 8 lat temu też byłam bardzo poważna, potem poznałam moich znajomych i chyba po 3 latach już byłam czołowym żartownisiem, wszystkiego się nauczyłam od podstaw, więc może on też się nauczy....