Kiedyś byłam taka przykładna..

Kiedyś płakałam, kiedy miałam nie iść do szkoły.. dosłownie.. potrafiłam mieć 38,5 stopni gorączki i płakać, ze nie mogę iść i muszę opuścić chociaż jeden dzień.. teraz.. odkąd poszłam do gimnazjum jest strasznie.. zrobiłam się strasznie leniwa, straciłam też pewność siebie, ale to nie przez ten sam powód.. chyba ;) Dziś miałam 36,8 stopni i starałam się dobić do jakiś.. 37,8; 38.. byle żeby nie iść :C Udaję przed rodzicami, że wciąż chce chodzić i że jestem zła, gdy nie idę ale to nie wychodzi.. i tak czuję się źle, gdy zostaję.. mówię sobie.. Pięknie Agatka! Tak przykładana zawsze byłaś.. taka pracowita.. nic nie było ważniejsze niż obowiązki.. poza rodziną, oczywiście. Taka dobra, przykładna, grzeczna,.. a teraz? Kłócisz się, coraz więcej przeklinasz.. już nie mówiąc o tym, jaka ty jesteś leniwa! Po co zostałaś? Żeby spać? Zaraz będziesz gruba jak świnia! Rozleniwisz się zupełnie... Już nei mogę.... ta szkoła mnie wykańcza.. poszłam do jednej z lepszych, ponieważ zawsze lubiłam naukę. Teraz też lubię ale nie mogę się zmotywować aby do niej usiąść. Jak już wpadnę w wir pracy, bardzo mi się podoba (zależy co, oczywiście ;) ) Zdaje mi się, że ta szkoła nie wykańcza mnie w sensie pracy, ale.. straciłam pewność siebie, nie mam takich.. pewnych koleżanak czy kolegów... czuję się tam źle... mimo, iż to bardzo fajna szkoła to jest mi tam jakoś.. niedobrze... Na lekcjach fajnie bo można się wykazać ale tak to masakra.. ludzie traktują mnie dobrze, nie wiem czemu ale nawet mnie lubią, w miarę cała kl ale... nie czuję się tam dobrze. Mam mnóstwo kompleksów, za dużo myślę, jestem nazbyt poważna.. zawsze byłam, ale była to moja zaleta a teraz.. taka... gdy jestem jeszcze poważna i przykłada, uznaję to za wadę, gdy estem leniwa uważam to za zaletę i dążę do tego.. Nie wiem co mi się dzieje.. sama nie wiem czego chcę... Dodam, że mam 14 lat.