co byscie wybrali ? dobra praca w dużej firmie,zarobek 3500 zł na miesiąc

do ręki ale praca stresująca, mobbing, w nocy dręczą koszmary, strach iść do pracy, szef psychopata, jeden drugiego podkopuje, podkładają sobie świnie czy praca w firmie na rękę 1700 zł ale za to atmosfera super, masz przyjaciół, spotykacie się w weekendy, organizujecie wspólne wypady , grille, nie ma stresu, uśmiech

3500. Na mobbing i szefów psychopatów jestem dość odporny, a jednak spokojniej czuję się, mogąc coś odłożyć.

up

ta drugą

czyli jest ktoś kto ceni sobie zdrowie psychiczne

Kwestia jest taka, że za 1700 nie jestem się w stanie utrzymać. Ze współpracownikami nie spoufalam się, mam swoich przyjaciół - szkoda mi czasu na wypady i grille. A utyskiwania szefa zwykle puszczam koło uszu. Jak mu się coś nie podoba, zawsze może mnie zwolnić. Albo ja mogę się zwolnić. Jeśli nie będę mógł wytrzymać, to poszukam lepszej pracy, co zawsze łatwiej zrobić, mając odłożone fundusze.

Gdybyś planowała zajść w ciążę i miała pewność, że nie przedłużą Ci umowy, oczekiwałabyś, by Twój partner przełknął jakoś niemiłe warunki pracy i zdołał zapewnić 3500, czy dobrze bawił się za 1700? 1700 to nie jest kwota, która daje jakiekolwiek możliwości na przyszłość. Chyba, że rodzice lub partner częściowo ponoszą koszty Twojego utrzymania.

to nie jest tak, że uważasz że zła atmosfera nic dla ciebie nie znaczy i cię nie ruszy każdego człowieka można zgnębić tylko są inne sposoby na to weź pod uwagę że w danej pracy jestes zgnębiony i poniżony ale pracujesz bo zarobek , jestes np wykluczony może to cie nie eusza ale jest inny temat który cię rusza i ten temat rujnuje twoje zdrowie psychiczne, gdzie wracasz do domu i odbija się to na rodzinie nie uznaje takiej odpowiedzi że mnie nic nie rusza, szefa mam gdzies bo moge się zwolnić albo mnie zwolni dotyczy to tego że musisz pracować i nie jest tak łatwo iśc gdzies indziej i se zmienić sa te dwa przypadki do wyboru jesli ktos chce 3500 i być gnębiony to wybiera to i się męczy w życiu

To, że ktoś wybierze pierwszą opcję, to na pewno nie z wrodzonego masochizmu. Niektórzy nie mogą sobie pozwolić na pracę za 1700. Poza tym jest też kwestia charakteru. Jeśli ja wiem, że dobrze spełniam moje obowiązki, zaczepki szefa w bardzo małym stopniu mogą mnie poruszyć. Poza tym nie pozwalam sobie na takie rzeczy. Jeszcze jedno: potrafię nie przenosić problemów zawodowych na grunt rodzinny.