Związek bez miłości

Witam serdecznie, piszę do Was, bo jestem w kropce... Jestem w związku już prawie 3 lata, ale nadal nie kocham mojego partnera... Jest on naprawdę dobrym człowiekiem, wiernym, szczerym, uczciwym, ale nadal nie czuję tego czegoś... Lata mijają, my nie jesteśmy coraz młodsi i trzeba by było podjąć jakąś decyzję, ale nie wiem jaką... Co powinnam robić, czy kierować się sercem czy rozumem?! I stąd moje pytanie, czy powinnam trwać w związku bez miłości, z rozsądku, czy może powinniśmy się rozstać? Napisałam bardzo ogólnie, ale jeśli będzie trzeba rozpiszę sytuację. Dziękuję za każdą odpowiedź....

nie wiem co radzić - moi rodzice sa w takim związku i ja całe życie od dziecka byłam zniesmaczona, bo to się widzi, że nie ma tej miłości. Owszem, dogadują się, ustalają wszystko, są sobie wierni, wszystko gra lepiej niż w małżeństwach z miłości. Są ze soba juz prawie 30 lat. Ale ja się boję czegoś takiego, bo wiem, że to jest stały i porządny związek i nikt nikogo nie zdradza, ale to jest takie puste. Nie chciałabym tak postąpić w moim życiu. Przez rodziców nie chcę w ogóle brać slubu, bo boję się, że wybiorę nie tego i nie będe go nigdy kochać i chyba wolę już zostawić niz z nim być. Ale jak jestes starsza i boisz się że nikogo nie znajdziesz, to powiem tak, zabijesz samotność, uzbierasz trochę pieniędzy, będziesz mieć rodzinę ale nie będziesz naprawdę szczęśliwa i kochana. Ja tak to widzę i nie umiem poradzić. Bo i tak źle i tak niedobrze

Bardzo dziękuję Ci za odpowiedź... Po pierwsze, nie możesz bać się, że kiedykolwiek popełnisz błędy swoich rodziców! Musisz być otwarta na świat, na uczucia! A po drugie, właśnie, to widać, słychać i czuć, że uczucia nie ma i prawda, że jest to puste albo jak kto woli niepełne, bo nie można dać drugiej osobie tego na co zasługuje...