Szybki refleks w odpowiedziach

Jestem doayc spokojna osoba i czesto ludzie po mnie jadą ile chca, nie pptrafie odpowiedzieć na jakas chamska zaczepke, moglabym ppgrazyc ludzi czasem bo maja tyle za pazurami jak to sie mowi ale nie umiem byc swinia, chociaz czasem powinnam bo juz mam dosyc chamstwa, jak sie tego nauczyć

idz popracowac chwile z budowlancami gwarantuje ci ze wszystkiego cie naucza

A czy nie możesz tej chamskiej osobie odpowiedzieć w zwyczajny sposób? czy musisz się zniżać do jej poziomu i też być chamska ? Ja bym odpowiedziała normalnie ale tonem który da do zrozumienia, że nie godzę się na takie traktowanie mnie. Zresztą miałam już okazję tak właśnie postępować i uważam, że daje to lepsze efekty niż bycie chamskim i nakręcanie przez to dalszej kłótni.

Sprobuj wykorzystywac slabe punkty ludzi tzn jak jakas kolezanka ci docina chamsko uzyj czegos z jej zycia tzn czegos zlego, ja tak robie i odrazu zamykaja gęby, też nie lubie chamstwa

alez oczywiscie ze mozna problem polega na tym ze jak cham nie czuj***ata nad soba to sie rozkreca jak srajtasma zrzucona z 4 pietra

Nie na kazdego dziala ton stanowczy, sa ludzie których odepchnie tylko chamstwo

Mi moja kolezanka docina ze nie mam dzieci i to chamsko wiec jej ppwiedzialam ze niechce miec dziecka z facetem ktory traktuje kobiete jak szmate bo niechce takiego czlowieka na ojca mojego dziecka, a ona wlasnie z takim bedzie miala dziecko, zamknela sie i juz na nikogo nie powiedziała ani jednego zlego slowa

można odpowiedzieć zdecydowanie i nawet trochę ostro, ale nie koniecznie po chamsku. Nie znoszę chamstwa ani u innych ani u siebie, nigdzie. Nie zniżyłabym się do poziomu jakiegoś prostaka tylko dlatego że jest właśnie prostakiem. Bo ja nie mam ochoty być prostaczką. Można odpowiedzieć ostro ale wcale nie po chamsku. Ja mam w pracy takiego chama, uważa się za niewiedomo kogo, wszystko mu wolno. kilka razy miałam okazję odpowiedzieć na jego bezczelne zachowanie i teksty. Ale odpowiedziałam zupełnie spokojnie. On mnie ze swojego pokoju wyprosił bezczelnie a ja nic, dalej stałam i spokojnie mówiłam co o nim myślę. W naprawdę kulturalny sposób, bez obrażania i wyzwisk. I on teraz traktuje mnie jak powietrze, boi się odezwać, nie odzywa w ogóle :) Ja się czuję z tym dobrze, a mam wrażenie że on niebardzo. I jest ok bo mi na kontaktach z nim nie zależy, mam spokój i nie muszę udawać że go lubię, zagadywać, uśmiechać się i udawać że jest ok. Bo nie jest ok i on teraz o tym doskonale wie. No ale nie obraziłam go więc się czuję w porządku i tak jakoś ponad nim. A jemu chyba jakoś głupio jest i przestał się tak pewnie czuć.