Prawdziwi przyjaciele

Witam, jestem Adam z Krakowa Mój problem jest taki że nie mam przyjaciół. Kiedyś gdy chodziłem do podstawówki i gimnazjum miałem masę przyjaciół w tym jednego którego uważałem za najlepszego. Zawsze byłem typem gaduły przez co też byłem bardzo popularny i lubiany. Później jednak niespodziewanie wszystko zaczęło się psuć. Ci przyjaciele zaczęli się ode mnie odsuwać. Potem odkryłem że obgadują mnie za plecami i się ze mnie śmieją. Powoli zaczęli przestawać ze mną rozmawiać i się spotykać. "Wymienili" mnie na innego chłopaka z klasy. Na koniec gimnazjum nawet się ze mną nie pożegnali, nawet ten którego uważałem za najlepszego przyjaciela. Po 10 latach przyjaźni po prostu mnie wymazali z pamięci. Przykre. Poszedłem do szkoły średniej, lecz po tym wszystkim stałem się bardzo nieśmiały i cichy. Nie przypominam dawnego siebie. Liczę że na studiach wszystko się zmieni i znajdę wreszcie prawdziwych przyjaciół.

na pewno:) Wydaję mi sie, że za bardzo przejmujesz się opinią innych ludzi

Trochę się przejmuję, ale to przez to że od dawnych "kolegów" usłyszałem parę nieprzyjemnych rzeczy.

>>>Kiedyś gdy chodziłem do podstawówki i gimnazjum miałem masę przyjaciół<<< Biedaku: Ty nie odróżniasz słowa przyjaciel od słowa kolega/znajomy. Przyjaciel to ktoś z kim dzielisz swoje życie. Nie można mieć masy przyjaciół, no chyba, że znasz sposób z filmów SF i potrafisz powielić się do masy Adasiów (Miauczyńskich :D ). Może zacznij od zrozumienia treści słowa "przyjaciel", a dopiero potem rozpocznij poszukiwania ? x >>>Na koniec gimnazjum nawet się ze mną nie pożegnali, nawet ten którego uważałem za najlepszego przyjaciela. Po 10 latach przyjaźni po prostu mnie wymazali z pamięci.<<< Ty chodziłeś 10 lat do gimnazjum ? ? ?

zerówka (1)+podstawówka (6) + gimnazjum (3) = 10