Czy warto wchodzić w rodzinę, która nie akcpetuje a teściowa niszczy?

Od początku mnie nie lubiła, bo "odebrałam" jej syna. Wytykała mi, że za mało umiem, że moje studia to za mało, a że on taki śliczny, dziewczyny szalały za jego ojcem a on taki do ojca podobny, podrywały go (sugestie, że lepiej niech sobie dam siana bo i tak będą mi go "odbierać"), chamskie wbijanie szpili, uwagi, krytyka. Syn jej zwracał uwagę i nic to nie pomogło, opieprzał i zabronił do nas przychodzić i on sam będzie ją odwiedzał jeśli już. Ona nadal do niego wydzwania, walczy o uwagę, jakby nigdy nic. Po tym jak ją skrytykował i opierniczył, nawet nie stara się załagodzić sytuacji, pogadać, przeprosić. Zamiast tego znowu mnie pomija, traktuje jak powietrze. Zresztą wiele razy przy nas obojgu zachowywała się jakby mnie nie było, pytała : "Kiedy mogę do Ciebie przyjść na kawę?" do niego się zwracając, mnie pomijając. To przykre. Nie oczekuję gotowej recepty, tylko chciałam się komuś wyżalić. Mam daleko do domu moich rodziców i tutaj gdzie jestem mam tylko jego, bo jego rodziny nie liczę, oprócz dwóch osób, może trzech, nie lubili mnie tu zanim zdążyłam się nawet z nimi przywitać. Ciężko mi...no i czuję się strasznie odrzucona, bo liczyłam na przynajmniej neutralne stosunki. Jak pomyślę że całe lata tak będzie... doszło do tego, że na każdy sygnał jego komórki jak wiem że to matka jego, od razu ciśnienie mi skacze i się denerwuję, zasycha mi w ustach i wszystkie upokorzenia mi się przypominają. Ona dodatkowo zawsze go przy mnie gloryfikuje by pokazać, jaki on cudny a jaka ja przeciętna (wg niej). Cała rodzina oprócz 3 osób mnie nie toleruje, bo ta baba coś im nagadała chyba....jak jestem w ich towarzystwie to są chłodni, nie znosi mnie/ma ze mną porblem też siostra jego. Zazdrosna chyba jest.