Smutno mi, że nie mogę zamieszkać z chłopakiem

Mam 22 lata, mój chłopak 28. Ja jeszcze studiuje, jestem na 3 roku, wiec nie zarabiam. Mój chłopak ma swoje mieszkanie, ale bardzo małe - niewielki salon z aneksem kuchennym oraz sypialnia, w której miesci sie tylko lózko i biurko. Skonczył ekonomie, teraz studiuje na 5 roku budownictwo. Nie ma jeszcze uprawnien, wiec zarabia bardzo mało - około 2,5 tysiaca, potrafi dorobic do 500 zł miesiecznie. Wiecznie jest zajety pracą i studiami i nie ma czasu. Czuje, że nasz zwiazek przez to sie niszczy, chciałabym z nim zamieszkac, ale za jego pensje raczej nie przezyjemy. Co powinnam zrobic? Jak to przetrzymac?

tak strasznie chcesz zostać służącą i materacem?

Znajdź sobie pracę i dokładaj się do mieszkanie. Twój fact zarabia 2,5? Ja zarabiałam 1,4 i mieszkałam sama, bez niczyjego wsparcia, w mieszkaniu wynajętym. Więc a)dacie sobie radę, b)zacznij dorabiać (korki, praca wieczorami, w weekendy)

Faktycznie szkoda, ze zarabia takie grosze. Moze namow go na zmiane pracy

studentka, pretendentka do wyższego wykształcenia, kwiat inteligencji marzy o tym, żeby być konkubiną na utrzymaniu gacha - co to się z tymi polskimi kobietami porobiło - żal!