Jestem stara i chce mi się płakać

Za kilka miesięcy skończę 20 lat. Może wam się to wydać śmieszne, że niby 20 lat to mało... Ale nie dla mnie. Mentalnie mam 6 lat, czasem 12 lub 15. Zależy jaki okres w swoim życiu rozpamiętuję. Żyję przeszłością. Jak myślę, że jest już 2015 r to mi nie dobrze. Wiem, że to nienormalne, ale mam więcej odchyłów, więc to jeszcze nic. Co o tym myślicie?

ja mam 26, a cały czas czuję się jakbym miała jakieś 18. Nieraz jak sobie uświadamiam że mam 26 to nie mogę w to uwierzyć :(

lubie grac w kapsle, ganiac wiewiórki i jezdzic na hulaj nodze

Mam identycznie. IDENTYCZNIE. i JA TEŻ kończe 20 w tym roku. Właściwie za dwa miesiące. I już mi się chce płakać.. Bo jak narazie te ostatnie 7 lat to totalne NIC w moim życiu oprócz depresji, zamykania się w sobie, w domu, ogólnie samotnośc i tym podobne. Mam wrażenie, że im starsza jestem tym jest gorzej ze mną. Kiedyś miałam tyle planów.. A teraz coraz mniej złudzeń, marzeń, chęci.. 20. A czuję się jak dziecko, które ktoś chce wypchać do "ŻYCIA" a ja o życiu nic nie wiem i chce się tylko schować i uceić, bo nie umiem żyć..

:(

Do gość Witaj w klubie. Nie spodziewałam się, że ktoś podobny do mnie tutaj odpowie. Myślałam, że będą teksty typu: "Ogarnij się, jesteś młoda, całe życie przed tobą" itp. I jeszcze co do mojego pseudonimu: od kilku lat mam zdiagnozowaną chorobę afektywną dwubiegunową ze szybką zmianą faz, czyli np. jednego dnia życie nie ma sensu, chcę się zabić, następnego dnia kocham cały świat i mam fantastyczny humor. Hulaj noga to podszyw, akurat nigdy na niej nie jeździłam ;)

ja wam współczuję bo w 20 lat przesraliście sobie zycie, mnie się to udało dipoero po 40. gratuluję!

Do gość Ciesz się zatem, że miałeś(aś) 40 lat normalnego życia. To zawsze coś. Ja już jestem wrakiem. Choć nie zawsze - jak mam fazę potrafię przejechać 100 km na rowerze, zrobić x basenów, przejść 20 km. W sumie nie wiem po co tu o tym piszę. Czasami po prostu trudno jest trzymać wszystko w środku. A najlepsze w tym wszystkim jest to, jak bliscy, którzy wiedzą o moich problemach, oczekują ode mnie bym skończyła studia, znalazła dobrą pracę, założyła kiedyś rodzinę. Nie, dzięki. Na żadną z tych rzeczy nie mam ochoty. Na studiach pewnie długo nie pociagnę, a pracę mogę mieć byle jaką, bo nie mam żadnych ambicji. Dawno skończyłabym ze sobą, gdyby nie moje dobre dni, hobby... Bo tak naprawdę nie chcę umierać, chcę żyć na moich warunkach.

A ja w sierpniu skoncze 30 i sie nie zamartwiam, jeszcze mlodo wygladam, mam jedrne cialo, cyce sterczace wiec wszysto ok glowa do gory 20 latko!

Ja nie mogę uwierzyć ze mam tyle lat ile mam :-) Czuje sie jakbym miała 30 mniej:-D Więc jest ok:-) Niech tak zostanie :-)