Mandarynkowy wieczór

Trzy mandarynki już podzielone na cząsteczki i ładnie ułożone na spodeczku. Jedna, najpiękniejsza, która dostąpi zaszczytu, na kryształowym krążku pod-kieliszkowym. Ja tak wypucowany, że nawet usta przepłukane rozcieńczoną wodą utlenioną. Dla Jej absolutnego bezpieczeństwa. Gdy Księżniczka będzie łaskawa, wygodnie położy się, rozchyli udka i nad p/i/z/e/c/z/k/ą zgniecie cząstkę mandarynki. Paluszkiem sok równo rozprowadzi i do niewolnika powie: - już! Rozkosznie pachnący wonią ogrodu motylek będzie mój. Gdy dobrze się będę starał, Księżniczka nagrodzi mnie swą arią, od której wrze krew. Historia relacji między Paniami i sługami zna wiele osobliwości. Mnie się zdążą, że Księżniczka miewa fantazję wsunąć cząstkę mandarynki do mego napletka i zgnieść ją. Dyskrecja nie pozwala mi zdradzić Jej następnych poczynań.