Związek kontroluje ten kto się mniej stara i mniej kocha

Naturalny.... przykre

Co przykre? To tylko Twoje postrzeganie czyni to przykre.

Może tak napiszę - przykre było środowisko w którym przyszło walczyć ludzkości o przetrwanie, mężczyzna musiał być tym dominującym i mieć nagrodę w postaci kobiet za to że dzięki niemu nie tylko można było przeżyć ale i iść do przodu. Dlatego taki porządek jest naturalny, gdzie to on jest egoistą i dominuje w związku a ona mu się oddaje w 100%.

"Nie każdemu potrzebna jest miłość do tego by związek był szczęśliwy, podobno." Mężczyzna się nie zwiąże na poważnie z kimś kogo nie kocha. "Dlatego napisałem o interakcji( pozytywnej) czyli gdy osoby się kochają i nie są ślepe na siebie." Szczerze wątpię. Jedna kocha, druga z tego korzysta naśladując miłość (kobieta zapewne). Miłość jednej osoby do drugiej rzadko się zdarza. Miłość dwóch osób do siebie musiałaby baaardzo rzadko występować. Pozytywny związek gdzie oboje się szanują to miłość mężczyzny i wdzięczność kobiety, a nie sytuacja gdzie oboje się szczerze kochają. Największe miłości to te niespełnione. To jest fakt. " Ale najpierw coś pozytywnego czujesz, wiążesz się, po pewnym czasie z pozytywnego uczucia kwitnie miłość, a później tę miłość trzeba pielęgnować, pobudzać inaczej zwiędnie i gdy jest interakcja to gdy z jednej strony zaczyna więdnąć, to druga strona pobudza i tak wzajemne pobudzanie aż do śmierci w objęciach. Naturalnie tak się staje gdy związek tworzą dopasowani. Być może nie mam racji, ale tak to czuję, tak mi się wydaje. Pozdrawiam, cześć.

"Ale najpierw coś pozytywnego czujesz, wiążesz się, po pewnym czasie z pozytywnego uczucia kwitnie miłość" No to piszemy o czym innym bo miłość bardzo szybko rozkwita.

Duda wygląda jak typowy Polak.

" przykre było środowisko w którym przyszło walczyć ludzkości o przetrwanie, mężczyzna musiał być tym dominującym i mieć nagrodę w postaci kobiet za to że dzięki niemu nie tylko można było przeżyć ale i iść do przodu. Dlatego taki porządek jest naturalny, gdzie to on jest egoistą i dominuje w związku a ona mu się oddaje w 100%" A co jeśli to kobieta walczy o przetrwanie, o to by wyższą pensją i stanowiskiem " nie obrazić" mężczyzny, by nie poczuł się gorszy, kiedy walczy o to, by w związku nie wiało nudą, by posklejać to co się rozkleja, by z mądrością patrzeć na brak mądrości?

Czy w tym temacie wypowiada się większośc feministek? Kobiet, które nigdy nie były kochane? Dziwnie mi jest czytac o tym, ze męzczyzna kocha, a kobieta jest mu wdzięczna. Za co? Zakończę już swój wpis, bo jak slyszę o kontroli, dominacji, może jeszcze ataku i próbie sil, to mam wrażenie, ze jestem na wykładzie... z wojskowości. Kto ma to szczęscie, ze kocha i jest kochany, myśli i mówi innym językiem, partner jest przyjacielem, kochankiem, ojcem i matką- w jednym. Nie ma kombinacji, kalkulacji, ani gadkach o podległości ( to też wojenne). Jest język wzajemnej miłości, zrozumienia i wsparcia.