Dopiero teraz zaczęłam doceniać mojego narzeczonego.

Wcześniej po prostu był, kochałam go, ale był. A teraz zrozumiałam, że mam cholerne szczęście, że to ze mną dzieli swoje życie, swoje radości, smutki. Niektórzy chcą z nim tylko zdjęcie, a ja mam milion selfi, niektóre chcą się tylko przytulic chociaż raz w życiu, a ja mam go dla sobie. Mimo, że często go nie ma w domu to. Jestem nie samowitą szczesciarą.