Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Gość Glutka

problem z rodzicami co zrobić?

Polecane posty

Gość Glutka

Mam ogromny problem z rodzicami. Obecnie mam 40 lat. Mój ojciec jest chory psychicznie od co najmniej 30 lat. Średnio trafiał do szpitala co 2 lata. Po ok. 2 miesiącach leczenia wracał do domu pod wpływem leków, był nienaturalnie wyciszony, nieobecny. Tak było zwykle przez ponad rok. Potem ożywiał się. Na początku był wesoły i rozmowny. Potem zaczynały się w domu awantury, bicie matki oraz mnie i brata, interwencje policji, w końcu zachowywał się tak, że w naszym miasteczku wiedzieli o tym wszyscy. To co robił, przekraczało wszelkie granice zdrowego rozsądku. Dopiero po wielu tygodniach takiej męki kierowano go na leczenie (zawsze w asyście policji). Matka rozwiodła się z nim dopiero po wielu latach, kiedy ja i brat byliśmy dorośli. Zawsze powtarzała, że zrobi wszystko, aby ocalić swoje małżeństwo, aby nie mieć wyrzutów sumienia. Nie zauważyła, że niszczyła w ten sposób swoje dzieci. Nigdy od matki nie dowiedziałam się, co tak naprawdę dolega ojcu. Całe moje dzieciństwo to strach o to, że niebawem znowu zacznie się koszmar. Ojciec nie mieszka w tej samej miejscowości, co ja ( zostałam w rodzinnym mieście), jednak co kilka lat, gdy jego stan się pogarsza, wraca tu i razem z nim koszmar sprzed lat. Zachowuje się taj jak dawniej, po wielu tygodniach policja zabiera go na leczenie. Przez kilka lat jest spokój. Potem wszystko się powtarza, bo wraca tu, gdy jego stan się pogarsza. Wczoraj dowiedziałam się, że znowu wrócił i cholernie się boję tego wszystkiego, co mnie w najbliższym czasie czeka. Boję się o swoją rodzinę (męża i dzieci), o to, że przez jego zachowania może mnie spotkać coś przykrego w pracy (wykonuję zawód, w którym liczy się wizerunek, to odpowiedzialna praca). Nie wiem co robić. Moja matka to odrębna historia. Zawsze apodyktyczna i roszczeniowa. Zawsze mająca rację, czyli nieomylna. Zerwała kontakt z wszystkimi członkami naszej rodziny. Niedojrzała emocjonalnie, próbująca za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę, ze wszystkimi skłócona, dwulicowa, manipulująca ludźmi z własnego otoczenia. Gdy wspomina wydarzenia sprzed lat, mówi, że ona bardzo ucierpiała (nie dostrzega cierpienia mojego brata i mojego). Ostatnio mój zwierzchnik potraktował mnie bardzo nieuczciwie. Przeciwstawiłam się mu. Poparło mnie wielu moich współpracowników. Gdy dowiedziała się o tym moja matka (nie znała szczegółów) opowiadała wielu ludziom w naszym miasteczku, że wyrzeka się mnie i że mnie się wstydzi. Ostatnio także dowiedziałam się, że opowiada znajomym, że ktoś ją śledzi, że nie czuje się bezpieczna (obawiam się, że to może być choroba psychiczna). Brat jest ode mnie o prawie 10 lat młodszy, na jego szczęście nie wszystko pamięta z dzieciństwa. Poza tym mieszka daleko stąd, więc nie doświadcza takich zachowań ojca i matki. Nie wiem, co mam z tym zrobić, już nie mam siły. Bardzo mi ciężko. Błagam, poradźcie.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
Ale tym smutne bardzo ci współczuję a co twój mąż na to? Czy on nie można ci doradzić?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość gość
zrób to co brat uciekaj gdzie pieprz rośnie

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×